سپيده دم كه وقت كار عامست مرا ده ساقيا جام نخستين وليكن لختكى باريكتر ده نماز بامدادان كرد بايد چو وام ايزدى بنهاده باشم چنانكه باز نشناسد امامم خوشا جام ميا، خوشا صبوحا دو زلفش دو شب و دو خال مشكين صبوح از دست آن ساقى صبوحست غلام و جام مى را دوست دارمهمي دانم كه اين هر دو حرامند همي دانم كه اين هر دو حرامند
نبيذ غارجى رسم كرامست كه من مخمورم و ميلم به جامست نبيذ يكمنى دادن كدامست سه جام يكمنى خوردن حرامست مرا ده ساتگينى بر تو وامست ركوعم را ركوعست ار قيامست خوشا كاين ماهرو ما را غلامست ظلام اندر ظلام اندر ظلامست مدام از دست آن دلبر مدامست نه جاى طعنه و جاى ملامستوليكن اين خوشيها در حرامست وليكن اين خوشيها در حرامست
لطفا منتظر باشید ...
