مى بر كف من نه كه طرب را سبب اينست ترياق بزرگست و شفاى همه غمها بى مى نتوان كردن شادى و طرب هيچ معجون مفرح بود اين تنگدلان را اى آنكه نخوردستى مى گر بچشى زان مي گير و عطا ورز و نكو گوى و نكو خواه
مي گير و عطا ورز و نكو گوى و نكو خواه
آرام من و مونس من روز و شب اينست نزديك خردمندان مى را لقب اينست زيرا كه بدين گيتى اصل طرب اينست مر بى سلبان را به زمستان سلب اينست سوگند خوري، گويي شهد و رطب اينست اينست كريمى و طريق ادب اينست
اينست كريمى و طريق ادب اينست