وان قطره ى باران كه برافتد به گل زرد وان قطره ى باران كه چكد بر گل خيرى وان قطره ى باران كه برافتد به سمنبرگ وان قطره ى باران ز بر لاله ى احمر وان قطره ى باران ز بر سوسن كوهى بر برگ گل نسرين آن قطره ى ديگر آن دايره ها بنگر اندر شمر آب چون مركز پرگار شود قطره ى باران مركز نشود دايره وان قطره ى باران آن دايره پرگار از آنجاى نجنبد هر گه كه از آن دايره انگيزد باران گويى علمى از سقلاطون سپيدست وانگه كه فرو بارد باران به قوت گردد شمر ايدون چو يكى دام كبوتر چون آهن سوده كه بود بر طبقى بر اين جوى معنبر بر و اين آب مصندل گويى كه همه جوي، گلابست و رحيقست زين پيش گلاب و عرق و باده ى احمر از دولت آن خواجه على بن محمدآن سيد سادات زمانه كه نخواهد آن سيد سادات زمانه كه نخواهد
گويى كه چكيده ست مل زرد به دينار چون قطره ى مى بر لب معشوقه ى ميخوار چون نقطه سفيداب بود از بر طومار همچون شرر مرده فراز علم نار گويى كه رياست برين گنبد دوار چون قطره ى خوى بر ز نخ لعبت فرخار هر گه كه در آن آب چكد قطره ى امطار وان دايره ى آب بسان خط پرگار صد دايره در دايره گردد به يكى بار وين دايره از جنبش صعب آرد رفتار از باد درو چين و شكن خيزد و زنار از باد جهنده متحرك شده نهمار گيرد شمر آب دگر صورت و آار ديدار ز يك حلقه بسى سيمين منقار در زير طبق مانده ز مغناطيس احجار پيش در آن بار خداى همه احرار جويست به ديدار و خليجست به كردار در شيشه ى عطار بد و در خم خمار امروز گلابست و رحيقست در انهارشاعر به مديحش ز خداوند ستغفار شاعر به مديحش ز خداوند ستغفار
لطفا منتظر باشید ...
