د ـ تلاشهاى انگليس براى جلوگيرى از سركوب حاكم هرات
بعد از اين كه (محمّد شاه ) قدرت خود را در ايران تثبيت كرد، به فكر سركوب حاكم شورشى هرات و الحاق مجدّد آن به ايران افتاد. دولت انگلستان كه متوجه اين اقدام ايران شده بود، دست بـه اقـدامـهـاى ديـپلماتيك (55) زد تا مانع حمله ايران به هرات و سركوب حاكم آنجا شود. اين دولت ابتدا (سر هنرى اِليس ) را به عنوان سفير كبير(56) فوق العاده به تـهـران فـرستاد. وى به اتّفاق (سر جان مك نايل ) وزير مختار آن دولت در ايران به حضور (مـحـمـّدشـاه ) رسيد و بطور رسمى شاه ايران را از حمله به هرات برحذر داشت .(محمد شاه ) در جـواب آنـهـا اسـتـدلال كـرد كـه بـه مـوجـب عـهـدنـامـه تـهـران كـه در سـال 1193 ه ش / 1814 م ، كه بين دو كشور امضا شده است ، انگلستان تعهد نموده كه در جنگ بـيـن ايـران و افغانستان مداخله نكند. بنابر اين تصميم ايران براى تصرف هرات كه يكى از ايـالات قـديـمـى ايـران و جـزء خـاك ايـن كـشور مى باشد، يك مساءله داخلى بوده وارتباطى با انـگـلستان ندارد. در نتيجه سفير فوق العاده انگلستان با شكست ماءموريتش به لندن بازگشت ،پس از اين شكست ، دولت انگلستان براى جلوگيرى از حمله ايران به دولت روسيه نيز مراجعه كرد، ولى از آن طريق هم نتيجه اى عايدش نشد.(57)پـس از ايـن كه دولت بريتانيا از راههاى ديپلماتيك موفّق به انصراف ايران از حمله به هرات نـشـد، دسـت بـه چـنـد اقـدام ديـگـر زد.ابـتـدا(مـحـمـّد خـان ) و (كهندل خان )امراى كابل و قندهار را به پشتبانى از امير هرات دعوت كرد و سپس دست به ايجاد اغـتـشـاش و نـا امـنـى در ايـران زد. از جـمـله ايـن اغـتـشـاشـات و نـاامـنى ها، قيام (آقا خان محلاتى )(58) در كرمان ، قتل و غارت عثمانيها در خرمشهر و اذيت و آزار زائران ايرانى در اماكن مـقـدس به دستور آن دولت بود كه از هيچ كدام از اين اقدامهاى خود نتيجه اى نگرفت و محمدشاه از تصميم جدّى حمله به هرات منصرف نشد.(59)
هـ محاصره دوم هرات و اشغال خاك ايران از سوى انگلستان
تجاوز افغانها به مرزهاى ايران و كشتار و اسارت جمعى از مردم سيستان از يك سو و تشويق و