جنگ جهانى اول سرانجام با شكست آلمان و تسليم امپراتورى اتريش ـ مجارستان ، بلغارستان و عـثمانى به پايان رسيد. در طول چهار سال جنگ و خونريزى ، كشورهاى زيادى دچار صدمات و خـسـارتـهـاى مـادى و انـسـانـى شده بودند كه پس از پايان آن مى بايست به آنها رسيدگى و جـبران مى شد. متّفقين كه خود را فاتحان جنگ مى دانستند، نياز به يك محكمه بين المللى داشتند تا متّحدين را در آنجا به سزاى اعمالشان برسانند و تدبيرى براى جلوگيرى از تكرار چنين حادثه اى در آينده بينديشند.
ايران و كنفرانس صلح ورساى
در سـال 1298 / 1919 م ، بـلافـاصـله پـس از پـايـان جـنـگ ، متفقين كنفرانس صلحى را دركاخ (ورساى ) پاريس در كشور فرانسه برگزار كردند. با توجّه به اين كه بيطرفى ايران در جنگ نقض شده بود و ايران مورد تجاوز هر دو گروه متخاصم در جنگ قرار گرفته و مردم ايران دچـار مـشـكـلات و گـرفـتـاريـهـاى زيـادى شـده بـودنـد. و حـتـى در سـال آخـر جـنـگ بـه عـلت حـضور نيروهاى اشغالگر و مصرف مواد غذايى و مايحتاج عمومى به وسـيـله آنـهـا، مـردم دچـار قحطى و تلفات زيادى شده بودند؛ دولت وقت ايران تصميم گرفت هـياءتى را براى شركت در اين كنفرانس اعزام كرده و درخواستهاى خود را مبنى بر تعيين خسارت ايـران و جـبران آن از سوى آنها به اطلاع شركت كنندگان در كنفرانس برساند. به همين منظور هـيـاءتـى بـه سـرپـرسـتى (مشاور الملك على قلى انصارى ) وزير امور خارجه به همراه (ذكاء الملك )(محمدعلى فروغى )