مـردم خـطـه آذربـايـجان كه همواره در مبارزات آزادى خواهى ملّت ايران پيشقدم بوده اند، اين بار نيز در چهلم شهداى قم شجاعت خود را به اثبات رساندند. در روز 29 بهمن 1356 در سراسر ايران به مناسبت چهلم حوادث قم درگيريهايى اتفاق افتاد كه از ميان همه آنها قيام مردم تبريز از جايگاه ويژه اى برخوردار است . رژيم شاه با تماسهايى كه با شريعتمدارى برقرار كرده بـود، فـكـر نمى كرد كه تبريز محل اصلى انفجار باشد، امّا بر خلاف تصور دست اندركاران رژيم چنين شد.(349) در اين روز كه عزاى عمومى اعلام شده بود، مردم تبريز از تمام اقشار روانه مسجد شدند تا در مجلس ختمى كه به همين مناسبت از طرف آية اللّه شريعتمدارى و آية اللّه قاضى برگزار شده بـود، شـركـت كـنند، امّا پليس از ورود مردم به مسجد جلوگيرى كرده و براى پراكنده شدن آنها شـروع بـه تـيـرانـدازى نـمـود. مـردم در مقابل آنها مقاومت كرده و به ماءموران هجوم آوردند و با شـعـار مـرگ بـر شـاه راهـپـيـمايى را آغاز كردند و با عصبانيت مراكز دولتى ، سينما و مشروب فروشيها را به آتش كشيدند.(350) سرانجام ، ارتش شاه به كمك پليس آمده ، به سوى مردم آتش گشود و عدّه زيادى را به شهادت رساند. درگيرى و كشتار مردم تا نيمه هاى شب ادامه داشت تا اينكه حكومت نظامى برقرار شده ، بيمارستانهاى تبريز لبريز از كشته ها و مجروحان گشت .(351)
د ـ يزد خونين در چهلم شهداى تبريز:
در اربـعـيـن شـهـداى تبريز كه همزمان با نهم فروردين 1357 بود، مردم بسيارى از شهرهاى ايـران خـود را آمـاده كـرده بـودنـد تـا يـاد عـزيزان از دست رفته تبريز را گرامى دارند. دست مزدوران رژيم شاه كه پس از قيامهاى خونين قم و تبريز به خون مردم آلوده شده بود، اين بار حـادثـه ديگر آفريد و مردان و زنان انقلابى يزد را به رگبار گلوله بست . مردم يزد در نهم فـرورديـن 1357 پـس از بـرگـزارى اربـعـيـن شـهداى تبريز به خيابانها ريخته و دست به تـظـاهـرات زدنـد و شـيشه هاى چند بانك و سينما و مشروب فروشى را شكستند. در روز بعد با اعـلام تـعطيل عمومى از طرف شهيد محراب آية اللّه صدوقى ـ ره ـ مردم در مسجد شهر گرد آمده ، خـواسـتـار بـازگشت امام از تبعيد و آزادى زندانيان سياسى شدند. پس از پايان سخنرانى به خـيـابانها ريخته و دست به تظاهرات زدند كه با دخالت پليس و ارتش عده زيادى به شهادت رسيدند.(352)
سال 57 ، سال سرنوشت
هر چند ايران در طول تاريخ چند هزار ساله ، حوادث و فراز و نشيبهاى زيادى به خود ديده است ، امـّا سـال 57 از ويـژگـى خـاصـى بـرخـوردار بـوده و بـا هـيـچ سـال ديـگـرى قـابـل مـقـايـسـه نـيـسـت ، چـرا كـه مـلّت قـهـرمـان ايـران در ايـن سـال به وحدت بى سابقه اى دست يافته بود، حوادث بسيارى را خلق كرده و سرانجام رژيم پـوسـيـده پادشاهى را سرنگون كرد. اتّحاد و اتّفاق امت شهيد پرور ايران كه
لطفا منتظر باشید ...
