قيام خونين پانزده خرداد 1342 ه . ش ، نقطه عطفى در تاريخ معاصر ايران به شمار مى رود. ايـن قـيـام بـا حـركـتها و جنبشهاى قبل از آن تفاوت بسيارى داشت . تفاوت عمده و مهّم آن با ديگر نهضتها و قيامها اين بود كه با رهبرى مذهبى ، اهداف مشخص و ريشه اى را تعقيب مى كرد.حضرت امام خمينى ـ ره ـ از همان ابتدا لبه تيز حملات خود را متوجه شاه و دربار كرد و در واقع ايـن مفهوم را داشت كه هدف نهضت اصلاحات موردى و مقطعى نيست ، بلكه تغيير رژيم و نابودى بنياد ظلم و فساد از اهداف اصلى نهضت است .در سال 1356 ه . ش ، در حالى كه رژيم شاه از سركوبى ظاهرى نهضت پانزده خرداد و تبعيد حـضـرت امـام خـرسـنـد بـود، بـا يـك اقـدام جـنايتكارانه آية اللّه حاج سيد مصطفى خمينى را به شـهـادت رسـاند و در مقاله اى توهين آميز، رهبرى حضرت امام خمينى ـ ره ـ را به مسخره گرفت . ايـنـهـا جـرقـه هايى بود كه آتش زير خاكستر را شعله ور كرد و روح قيام پانزده خرداد را به قيام نوزده دى قم ، متصل ساخت .از ايـن پـس ، رژيـم شـاه خـود را بـا قـيـامـى مـردمى و بزرگ رو به رو ديد. قيامها و تظاهرات زنـجـيـر وار ادامـه يـافـتـه ، حـلقـه محاصره رژيم را تنگتر مى ساخت . حكومت نظامى ، تعويض كـابـيـنـه هـا و جـابـه جـايـى نـخـسـت وزيـران سـودى نـبـخـشـيـد. رژيـم از كـشـتـار و قـتـل عـام مـردم نيز بهره اى نبرد و شهادتها و جانبازيها، صفوف ملّت را فشرده ساخت و حضرت امـام خـمـيـنـى ـ ره ـ پـس از پـانزده سال تبعيد و دورى از وطن در دوازده بهمن 1357 ه . ش ، به آغوش گرم ملّت بازگشت . سرانجام ، نهال پانزده خرداد به ثمر نشست و انقلاب اسلامى ايران به پيروزى رسيد.پـس از پـيـروزى انـقـلاب اسلامى ؛ حكومت جمهورى اسلامى با راءى اكثريت قاطع مردم جايگزين رژيـم سـتـمـشـاهـى شـد. ايـن نـظـم نوپا از همان ابتدا مورد خشم استكبار جهانى واقع گرديد و تـوطـئه هـاى فـراوانـى عـليـه انـقـلاب اسلامى طرح ريزى شد كه با هوشيارى رهبر انقلاب و ايستادگى امت شهيد پرور، يكى پس از ديگرى خنثى گرديد.با رحلت حضرت امام خمينى ـ ره ـ گر چه ملّت ايران رهبرى بى نظير را از دست داد، امّا راه او را بـا