مساله 2226 - جعاله آن است كه انسان قرار بگذارد در مقابل كارى كه براى او انجام مى دهند مال مـعينى بدهد مثلا بگويد هر كس گمشده مرا پيدا كند ده تومان به او مى دهم .و به كسى كه اين قـرار را مـى گـذارد جـاعل و به كسى كه كار را انجام مى دهد عامل مى گويند و فرق بين جعاله و اجاره اين است كه در اجاره بعد از خواندن صيغه اجير بايد عمل را انجام دهد و كسى هم كـه او را اجير كرده اجرت را به اوبدهكار مى شود ولى در جعاله اگرچه عامل شخص معين باشد مى تواند مشغول عمل نشود و تا عمل را انجام ندهد جاعل بدهكارنمى شود.مـسـاله 2227 - جاعل بايد بالغ و عاقل باشد و از روى قصد و اختيار قرارداد كند و شرعا بتواند در مال خود تصرف نمايد بنابر اين جعاله آدم سفيه - كسى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى كند - صحيح نيست .مـسـالـه 2228 - كـارى را كـه جـاعل مى گويد براى او انجام دهند بايد حرام يا بى فائده يا از واجـبـاتـى كه شرعا لازم است مجانا آورده شودنباشد پس اگر بگويد هركس شراب بخورد يا در شـب بـه جـاى تـاريكى برود يا نماز واجب خود را بخواند ده تومان به او مى دهم جعاله صحيح نيست .مـساله 2229 - اگر مالى را كه قرار مى گذارد بدهد معين كند مثلا بگويد هركس اسب مرا پيدا كند اين گندم را به او مى دهم لازم نيست بگويد آن گندم مال كجا است و قيمت آن چيست .و اگـر مـال را معين نكند مثلا بگويد كسى كه اسب مرا پيدا كنده ده من گندم به او مى دهم لازم نيست خصوصيات آن را كاملا معين نمايد.مساله 2230 - اگر جاعل مزد معينى براى كار قرار ندهد مثلا بگويد هر كس بچه مرا پيدا كند پـولى به او مى