مساله 1822 - اگر مال حلال با مال حرام به طورى مخلوط شود كه انسان نتواند آنها را از يكديگر تشخيص دهد و صاحب مال حرام ومقدار آن هيچ كدام معلوم نباشد و نداند كه مقدار حرام كمتر از خمس است يا زيادتر از آن بنابر احتياط واجب بايد خمس تمام مال را به قصدمافى الذمه اعم از خمس يا مظالم بدهد و بعد از دادن خمس بقيه مال حلال مى شود.مـساله 1823
اگر مال حلال با حرام مخلوط شود و انسان مقدار حرام را - چه كمتر و چه بيشتر از خـمس باشد
بداند ولى صاحب آن رانشناسد بايد آن مقدار را به نيت صاحبش صدقه بدهد و احتياط واجب آن است كه از حاكم شرع هم اذن بگيرد.مـسـاله 1824 - اگر مال حلال با حرام مخلوط شود و انسان مقدار حرام را نداند ولى صاحبش را بـشناسد بايد يكديگر را راضى نمايند وچنانچه صاحب مال راضى نشود بايد مقدارى را كه يقين دارد مـال او است به او بدهد و بهتر آن است كه مقدار بيشترى را كه احتمال مى دهدمال او است نيز به او بدهد.مـساله 1825 - اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد و بعد بفهمد كه مقدار حرام بيشتر از خمس بوده بايد مقدارى را كه مى داند ازخمس بيشتر بوده از طرف صاحب آن صدقه بدهد.مـساله 1826 - اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد يا مالى كه صاحبش را نمى شناسد به نيت او صدقه بدهد بعد از آنكه صاحبش پيدا شد لازم نيست چيزى به او بدهد.مـسـالـه 1827 - اگر مال حلالى با حرام مخلوط شود و مقدار حرام معلوم باشد و انسان بداند كه صاحب آن از چند نفر معين بيرون نيست ولى نتواند بفهمد كيست بايد در صورت امكان همه آنها را راضـى كند ولو آن مال را به طور مساوى بين آن چند نفر قسمت كند و اگر راضى نشدند بايد به قرعه رجوع شود.
لطفا منتظر باشید ...
