سر بريدن و شكار كردن حيوانات - تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

چنانچه اعلان نكند و در مسجد يا جاى ديگرى كه محل اجتماع مردم است بگذارد و آن چيز از بين برود يا ديگرى آن را بردارد كسى كه آن را پيدا كرده ضامن است .

مساله 2588 - هرگاه چيزى را پيدا كند كه اگر بماند فاسد مى شود مى تواند قيمت آن را تعيين كرده و خود پيدا شده را تملك و صرف نمايد وتا يك سال فحص از صاحب كند و اگر صاحب پيدا نشد بنابر احتياط مستحب قيمت تعيين شده را از طرف او صدقه كند.

مـساله 2589 - اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد در صورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن راپيدا كند اشكال ندارد.

مـساله 2590 - اگر كفش او را ببرند و كفش ديگرى به جاى آن بگذارند چنانچه بداند كفشى كه مـانده مال كسى است كه كفش او را برده وراضى است كه كفشش را عوض كفشى كه برده است بـردارد مـى تواند به جاى كفش خودش بردارد.

و همچنين است اگر بداند كه كفش او را به طور نـاحـق و ظلم برده است ولى در اين فرض بايد قيمت آن از كفش خودش بيشتر نباشد و الا حكم مجهول المالك نسبت به زيادى قيمت جارى است و در غير اين دو صورت حكم مجهول المالك بر آن كفش جارى خواهد بود مگر آنكه بداند صاحب او از آن كفش اعراض كرده .

مـسـالـه 2591 - اگر مالى كه در دست انسان است مجهول المالك ( صاحب آن نامعلوم ) باشد و گـمـشـده بـر آن مال صدق نكند لازم است صاحب آن را جستجو كند و پس از مايوس شدن از پـيـدايش صاحبش آن را صدقه بدهد و احوط اين است كه با اجازه حاكم شرع تصدق كند و اگر بعدا صاحبش پيدا شود ضمانى ندارد.

سر بريدن و شكار كردن حيوانات

احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات احكام شكار كردن با اسلحه

احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات

مساله 2592 - اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعدا گفته مى شود سر ببرند وحشى بـاشد يا اهلى بعد از جان دادن گوشت آن حلال وبدن آن پاك است ولى حيوانى كه انسان با آن وطى ( نـزديكى ) كرده