احكام كفالت - وديعه - عاريه - تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

مساله 2326 - ضامن و طلبكار - بنابر احتياط - نمى توانند شرط كنند كه هر وقت بخواهند ضامن بودن ضامن را بهم بزنند.

مـساله 2327 - هرگاه انسان در موقع ضامن شدن بتواند طلب طلبكار را بدهد اگرچه بعد فقير شـود طـلـبكار نمى تواند ضامن بودن او را بهم زند و طلب خود را از بدهكار اول مطالبه نمايد و هـمـچـنـيـن اسـت اگـر در آن موقع نتواند طلب او را بدهد ولى طلبكار بداند و به ضامن شدن اوراضى شود.

مساله 2328 - اگر انسان در موقعى كه ضامن مى شود نتواند طلب طلبكار را بدهد و طلبكار عدم توانائى او را نمى دانسته بخواهد ضامن بودن او را بهم بزند اشكال ندارد ولى در صورتى كه ضامن پيش از اينكه طلبكار ملتفت شود قدرت پيدا كرده باشد بهم زدن جايزنيست .

مساله 2329 - اگر كسى بدون اجازه بدهكار ضامن شود كه بدهى او را بدهد نمى تواند چيزى از او بگيرد.

مساله 2330 - اگر كسى با اجازه بدهكار ضامن شود كه بدهى او را بدهد مى تواند مقدارى را كه ضـامن شده پس از دادن از او مطالبه نمايد ولى اگر بجاى جنسى كه بدهكار بوده جنس ديگرى به طلبكار او بدهد نمى تواند چيزى را كه داده از او مطالبه نمايد مثلا اگر ده من گندم بدهكار باشد و ضامن ده من برنج بدهد نمى تواند برنج را از او مطالبه نمايد ولى ظاهر آن است كه ده من گندم را مى تواند مطالبه كند اما اگرخودش راضى شود كه برنج بدهد اشكال ندارد.

احكام كفالت - وديعه - عاريه

كفالت

مـسـالـه 2331 - كـفالت آن است كه انسان متعهد شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست به دست او بدهد و به كسى كه اينطور متعهدمى شود كفيل مى گويند.

مـسـالـه 2332 - كـفالت در صورتى صحيح است كه كفيل به هر لفظى اگرچه عربى نباشد يا به عـمـلـى بـه طـلـبكار بفهماند كه من متعهدم هر وقت بدهكار خودرا بخواهى به دست تو بدهم وطلبكار هم قبول نمايد.