احكام وديعه ( امانت ) - تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

مساله 2333 - كفيل بايد مكلف و عاقل باشد و او را در كفالت مجبور نكرده باشند و بتواند كسى را كه كفيل او شده حاضر نمايد.

مساله 2334 - يكى از پنج چيز كفالت را بهم مى زند: اول : كفيل بدهكار را به دست طلبكار بدهد.

دوم : طلب طلبكار داده شود.

سوم : طلبكار از طلب خود بگذرد.

چهارم : بدهكار بميرد.

پنجم : طلبكار كفيل را از كفالت آزاد كند.

مساله 2335 - اگر كسى به زور بدهكار را از دست طلبكار رها كند چنانچه طلبكار دسترسى به او نداشته باشد كسى كه بدهكار را رهاكرده بايد او را بدست طلبكار بدهد.

احكام وديعه ( امانت )

مساله 2336 - اگر انسان مال خود را به كسى بدهد و بگويد نزد تو امانت باشد و او هم قبول كند يـا بـدون اينكه حرفى بزنند صاحب مال بفهماند كه مال را براى نگهدارى به او مى دهد و او هم به قصد نگهدارى كردن بگيرد بايد به احكام وديعه و امانت دارى كه بعدا گفته مى شودعمل نمايد.

مـسـالـه 2337 - امـانت دار و كسى كه مال را امانت مى گذارد بايد هر دو عاقل باشند پس اگر انـسان مالى را پيش ديوانه امانت بگذارد ياديوانه مالى را پيش كسى امانت بگذارد صحيح نيست .

ولـى جـايـز است بچه مميز با اذن ولى مالش را نزد كسى امانت بگذارد و همچنين جايزاست مال ديـگـرى را با اذنش نزد كسى امانت بگذارد و امانت گذاشتن نزد بچه مميز عيبى ندارد اگرچه ولى اجازه نداده باشد.

مـساله 2338 - اگر از بچه اى چيزى را بدون اذن صاحبش به طور امانت قبول كند بايد آن را به صاحبش بدهد و اگر آن چيز مال خود بچه است و ولى در امانت گذاشتن بچه اجازه نداده باشد لازم اسـت آن مـال را به ولى او برساند و چنانچه در رساندن مال به آنان كوتاهى كند وتلف شود بايد عوض آن را بدهد و همچنين است حال اگر امانت گذار ديوانه باشد.

مساله 2339 - كسى كه نمى تواند امانت را نگهدارى نمايد در صورتى كه امانت گذار ملتفت حال او نباشد بنابر احتياط واجب بايد قبول نكند.

مـساله 2340 - اگر انسان به صاحب مال بفهماند كه براى نگهدارى مال او حاضر نيست چنانچه او مـال را بـگـذارد و بـرود و آن مـال تلف شود