مساله 1950 - كسى كه زكاة مى گيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد و اگر انسان كسى را شيعه بداند و به او زكاة بدهد بعد معلوم شود شيعه نبوده بايد دوباره زكاة بدهد.مـسـالـه 1951 - اگر طفل يا ديوانه اى از شيعه فقير باشد انسان مى تواند به ولى او زكاة بدهد به قصد اينكه آنچه را مى دهد ملك طفل ياديوانه باشد.مساله 1952 - اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد مى تواند خودش يا بوسيله يك نفر امين زكـاة را بـه مصرف طفل يا ديوانه برساند وبايد موقعى كه زكاة به مصرف آنان مى رسد نيت زكاة كند.مـسـالـه 1953 - بـه فـقـيـرى كه گدائى مى كند مى شود زكاة داد.ولى به كسى كه زكاة را در معصيت مصرف مى كند نبايد زكاة داد.مـسـالـه 1954 - بـه كسى كه معصيت كبيره را آشكارا بجا مى آورد يا نماز نمى خواند يا شرابخوار است هرچند آشكارا نباشد احتياط واجب آن است براى امر او به معروف ونهى از منكر زكاة ندهند.مساله 1955 - به كسى كه بدهكار است و نمى تواند بدهى خود را بدهد اگرچه مخارج او بر انسان واجب باشد مى شود زكاة داد.مـسـاله 1956 - انسان نمى تواند مخارج كسانى را كه مثل اولاد خرجشان بر او واجب است از زكاة بدهد ولى اگر مخارج آنان را ندهد ديگران مى توانند به آنان زكاة بدهند.مـسـاله 1957 - اگر انسان زكاة را به پسرش بدهد كه خرج زن و نوكر و كلفت خود نمايد اشكال ندارد.
لطفا منتظر باشید ...
