مـساله 2298 - اگر انسان طلبكار خود را حواله بدهد كه طلب خود را از ديگرى بگيرد و طلبكار قـبول نمايد بعد از آنكه حواله با شرايطى كه بعدا گفته مى شود درست شد كسى كه به او حواله شده بدهكار مى شود و ديگر طلبكار نمى تواند طلبى را كه دارد از بدهكار اولى مطالبه نمايد.مـساله 2299 - بدهكار و طلبكار بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و نيز بـايـد سفيه نباشند يعنى مال خود را دركارهاى بيهوده مصرف نكنند و معتبر است نيز بدهكار و طـلـبـكـار مفلس نباشند ولى اگر حواله بر شخص برى ء باشد حواله دهنده اگرچه مفلس باشد اشكال ندارد.مـسـاله 2300 - حواله دادن بر كسى كه بدهكار نيست در صورتى صحيح است كه او قبول كند و نيز اگر انسان بخواهد به كسى كه جنسى بدهكار است جنس ديگرى حواله دهد مثلا به كسى كه جو بدهكار است گندم حواله دهد تا او قبول نكند حواله صحيح نيست .مـسـاله 2301 - موقعى كه انسان حواله مى دهد بايد بدهكار باشد پس اگر بخواهد از كسى قرض كند تا وقتى از او قرض نكرده بنابر احتياطواجب نمى تواند او را به كسى حواله دهد كه آنچه را بعدا قرض مى دهد از آن كس بگيرد.مساله 2302 - حواله دهنده و طلبكار بايد مقدار حواله و جنس آن را بدانند پس اگر مثلا ده من گندم و ده
لطفا منتظر باشید ...
