تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

يا كسى آن را تلف كند ضامن است .

مساله 2366 - اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد مثلا ظرف نجس را عـاريـه دهد كه در آن غذا بخورند بايدنجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى كند بگويد و اما اگر لباس نجس را براى نماز خواندن عاريه دهد لازم نيست نجس بودنش را اطلاع دهد.

مساله 2367 - چيزى را كه عاريه كرده بدون اجازه صاحب آن نمى تواند به ديگرى اجاره يا عاريه دهد.

مـسـالـه 2368 - اگر چيزى را كه عاريه كرده با اجازه صاحب آن به ديگرى عاريه دهد چنانچه كسى كه اول آن چيز را عاريه كرده بميرد ياديوانه شود عاريه دومى باطل نمى شود.

مـسـالـه 2369 - اگـر بـدانـد مالى را كه عاريه كرده غصبى است بايد آن را به صاحبش برساند و نمى تواند به عاريه دهنده بدهد.

مـساله 2370 - اگر مالى را كه مى داند غصبى است عاريه كند و از آن استفاده اى ببرد و در دست او از بين برود مالك مى تواند عوض مال وعوض استفاده اى را كه عاريه كننده برده از او يا از كسى كه مال را غصب كرده مطالبه كند و اگر از عاريه كننده بگيرد او نمى تواند چيزى راكه به مالك مى دهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد.

مـسـاله 2371 - اگر نداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است و در دست او از بين برود چنانچه صـاحـب مـال عـوض آن را از او بگيرد او هم مى تواند آنچه را به صاحب مال داده از عاريه دهنده مـطـالبه نمايد ولى اگر چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره باشد يا عاريه دهنده با او شرطكرده بـاشـد كـه اگـر آن چـيـز از بـين برود عوضش را بدهد نمى تواند عوض آن را كه به صاحب مال مى دهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد.