تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد وسر حيوان را نبرد تا بميرد حرام است .

مساله 2611 - اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند و يكى از آنان مسلمان و ديگرى كافر باشد يا يكى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمدانام خدا را نبرد آن حيوان حلال نيست .

مـسـالـه 2612 - اگـر بعد از آنكه حيوانى را تير زدند مثلا در آب بيفتد و انسان بداند كه حيوان بواسطه تير و افتادن در آب جان داده حلال نيست بلكه اگر نداند كه جان دادن آن فقط بواسطه تير بوده حلال نمى باشد.

مـسـاله 2613 - اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شكار كند شكار حلال است و مال خود او مى شود ولى گذشته از اينكه گناه كرده بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.

مـساله 2614 - اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با شرطهائى كه در مساله ( 2610 ) گفته شد حيوانى را دوقسمت كنند و سر و گردن در يك قسمت بماند و انسان وقتى برسد كه حيوان جان داده باشد هر دو قسمت حلال است و همچنين است اگرحيوان زنده باشد ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد و ممكن باشد كه مـقـدارى زنده بماند قسمتى كه سرو گردن ندارد حرام و قسمتى كه سر و گردن دارد اگر سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند حلال و گرنه آن هم حرام مى باشد.

مساله 2615 - اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت كنند قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام است و قسمتى كه سر و گردن دارد اگر زنده بـاشـد ومـمكن باشد كه مقدارى زنده بماند و سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند