تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

حلال و گرنه آن قسمت هم حرام مى باشد.

مـسـالـه 2616 - اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستورى كه در شرع معين شده سر ببرند حلال و گرنه حرام مى باشد.

مـسـالـه 2617 - اگـر حـيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شكمش بيرون آورند چنانچه خلقت آن بچه كامل باشد و مو يا پشم در بدنش روئيده باشد پاك و حلال است .

شكار كردن با سگ شكارى مـسـاله 2618 - اگر سگ شكارى حيوان وحشى حلال گوشتى را شكار كند پاك بودن و حلال بودن آن حيوان شش شرط دارد: اول سـگ به طورى تربيت شده باشد كه هر وقت آن را براى گرفتن شكار بفرستند برود و هر وقـت از رفـتـن جـلوگيرى كنند بايستد و نيزبنابر احتياط بايد عادتش اين باشد كه تا صاحبش نـرسـد از شـكار نخورد ولى اگر عادت به خوردن خون شكار داشته باشد يا اتفاقا از شكاربخورد اشكال ندارد.

دوم صاحبش آن را بفرستد و اگر از پيش خود دنبال شكار رود و حيوانى را شكار كند خوردن آن حـيوان حرام است بلكه اگر از پيش خود دنبال شكار رود و بعدا صاحبش بانگ بزند كه زودتر آن را بـه شـكـار بـرسـاند اگرچه بواسطه صداى صاحبش شتاب كند بنابر احتياطواجب بايد از خوردن آن شكار خوددارى نمايند.

سوم كسى كه سگ را مى فرستد بايد مسلمان باشد و يا بچه مسلمان ( كه خوب و بد را بفهمد ) بـاشد و اگر كافر يا كسى كه در حكم كافر است - مانند غالى و خارجى و ناصب يعنى شخصى كه اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر (ص ) مى كند - سگ را بفرستد شكار آن سگ حرام است .

چـهـارم وقت فرستادن سگ نام خدا را ببرد و اگر عمدا نام خدا را نبرد آن شكار حرام است ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد.

پنجم شكار بواسطه زخمى كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد پس اگر سگ