تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی نسخه متنی

اللّه .

و نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مى گويند ولى به قدرى به خدا گـفـتـه مـى شـود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد ذات مقدس حق در نظر مى آيد مثل آنكه به خالق و رازق قسم بخورد صحيح است بلكه احتياط وجوبى در غير اين صورت نيز عمل به قسم است .

چهارم قسم را به زبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست ولى آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است .

پـنجم عمل كردن به قسم براى او ممكن باشد و اگر موقعى كه قسم مى خورد ممكن باشد و بـعـدا از عـمل به آن عاجز شود از وقتى كه عاجزمى شود قسم او بهم مى خورد و همچنين است اگر عمل كردن به نذر يا قسم يا عهد به قدرى مشقت پيدا كند كه نشود آن را تحمل كرد.

مـسـالـه 2681 - اگـر پـدر از قـسـم خوردن فرزند جلوگيرى كند يا شوهر از قسم خوردن زن جلوگيرى نمايد قسم آنان صحيح نيست .

مـسـالـه 2682 - اگـر فـرزنـد بدون اجازه پدر و زن بدون اجازه شوهر قسم بخورد پدر و شوهر مـى توانند قسم آنان را بهم بزنند بلكه ظاهر آن است كه قسم آنها بدون اجازه پدر يا شوهر منعقد نمى شود و همچنين است حكم كنيز و بنده نسبت به مولايشان .

مـساله 2683 - اگر انسان از روى فراموشى يا ناچارى يا ندانستن به قسم عمل نكند كفاره بر او واجـب نـيـسـت و هـمچنين است اگر مجبورش كنند كه به قسم عمل ننمايد.

و قسمى كه آدم وسـواسـى مـى خـورد مـثـل ايـنكه مى گويد واللّه الان مشغول نماز مى شوم و بواسطه وسواس مشغول نمى شود اگر وسواس او طورى باشد كه بى اختيار به قسم عمل نكند كفاره ندارد.

مـسـالـه 2684 - كـسى كه قسم مى خورد كه حرف من راست است چنانچه حرف او راست باشد قـسـم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ مى باشد ولى اگر براى ايـنكه خودش با مسلمان ديگرى را از