مـساله 1807 - اگر از معدن طلا نقره سرب مس آهن نفت ذغال سنگ فيروزه عقيق زاج نـمـك و معدنهاى ديگر چيزى بدست آورد در صورتى كه به مقدار نصاب باشد بايد خمس آن را بدهد.مساله 1808 - نصاب معدن 15 مثقال معمولى طلاى مسكوك است يعنى اگر قيمت چيزى را كه از مـعدن بيرون آورده به 15 مثقال طلاى مسكوك برسد بايد خمس آنچه را كه پس از كم كردن مخارجى كه كرده است باقى مى ماند بدهد.مـساله 1809 - استفاده اى كه از معدن برده چنانچه قيمت چيزى كه از معدن بيرون آورده به 15 مـثـقـال طلاى مسكوك نرسد خمس آن درصورتى لازم است كه به تنهائى يا با منفعتهاى ديگر كسب او از مخارج سالش زياد بيايد.مساله 1810 - گچ و آهك و گل سرشور و گل سرخ از چيزهاى معدنى نيست و كسى كه اينها را بـيـرون مـى آورد در صـورتى بايد خمس بدهد كه آنچه را بيرون آورده به تنهائى يا با منافع ديگر كسبش از مخارج سال او زياد بيايد.مـسـالـه 1811 - كسى كه از معدن چيزى بدست مى آورد بايد خمس آن را بدهد چه معدن روى زمين باشد يا زير آن در زمينى باشد كه ملك است يا در جائى باشد كه مالك ندارد.مـسـاله 1812 - اگر نداند قيمت چيزى را كه از معدن بيرون آورده به 15 مثقال طلاى مسكوك مى رسد يا نه خمس ندارد و لازم نيست به وزن كردن يا از راه ديگر قيمت آن را معلوم كند.مـسـالـه 1813 - اگـر چـند نفر چيزى از معدن بيرون آورند چنانچه قيمت سهم هر كدام به 15 مـثقال طلاى مسكوك برسد بايد خمس آن رابدهند
لطفا منتظر باشید ...
