سخن ناشر
كتابى كه پيش روى شماست از سال 1369 تاكنون طى دوازده نوبت از سوى انتشارات پيام آزادى منتشر شده است .بدنبال تاءسيس مركز فرهنگى درسهايى از قرآن كه هدف آن نشر آثار قلمى حجة الاسلام و المسلمين محسنقرائتى است ، تجديد نظر و اصلاح كتب منتشره مورد توجه قرار گرفت و در اين راستا كتاب گناه شناسى با
شكلى جديد از سوى اين مركز منتشر مى گردد.از همه كسانى كه با ارسال نظرات و پيشنهادات خود ما را يارى نموده اند تشكر مى نماييم .مركز فرهنگى درسهايى از قرآن
پيشگفتار
بِسم اللّه الرَّحمنِ الرَّحيمدو باغ را كنار هم در نظر بگيريد كه از نظر آب و هوا و نوع گياهان و درختان يكسانند. باغبان يكى ازآنها به آفات و آسيب هايى كه باغ را تهديد مى كند توجه دارد، قهرا آن باغ از طراوت و شادابى و ميوه و
گل و شكوفه برخوردار است ، ولى باغبان ديگر به آفات و آسيب ها يا توّجه ندارد و يا بى خبر است ، در
نتيجه باغى پژمرده و ميوه هايى كرم خورده خواهد داشت .انسان نيز چنين است ، كه اگر توجه به آفات روحى و جسمى خود نكند، عنصرى وازده و خطرناك خواهد شد، ولى
اگر با توجه و دقت مراقب خود باشد، فردى وارسته و شايسته خواهد گرديد.آفات و آسيب ها در مورد انسان ، همان عيوب و گناهان است كه تمام انبيا و كتاب هاى آسمانى ، بشر را از
آلودگى به آن ، بر حذر داشته اند، و با هشدارها و تاكيدات خود انسان ها را به پاكى و اجتناب از گناه ،
دعوت نموده اند.اميرمؤ منان على عليه السلام در سخنى مى فرمايند:
آفَةُ النَّفسِ اَلوَلَه بالدّنيا(1)
آفت روحِ (پاك ) انسان ، حرص و دلبستگى به دنيا است .و امام صادق عليه السلام مى فرمايند:
آفَة الدّين الحَسدُ و العُجبُ و الفَخر(2)
آفت دين ، حسادت وخود پسندى و تكبراست .كتاب حاضر كه دراين راستا تنظيم شده است ، مجموعه مباحثى است كه در ماه مبارك رمضان سال 1362 شمسى به
صورت سى درس ، در سيماى جمهورى اسلامى ايران ، توسط حضرت حجة الاسلام آقاى محسن قرائتى ، در برنامه ى
*((*درسهايى از قرآن *))* مطرح و مورد استقبال مردم قرار گرفت . اكنون همان درس ها با تهذيب و تكميل
وتنظيم به صورت كتابى در اختيار شما قرار مى گيرد.دليل طرح اين مساله در ماه رمضان ، ماه خودسازى و ماه صوم (روزه ) كه به معنى خوددارى و كنترل است ،
الهامى بود كه از خطبه ى حضرت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله گرفته شد، آنجا كه آن حضرت در شاءن ماه
رمضان سخن مى گفت ، على عليه السلام بپاخاست و پرسيد:
بهترين اعمال در اين ماه چيست ؟.رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله در پاسخ فرمودند:
الوَرَعُ عن مَحارم اللّه
بهترين عمل دراين ماه ، پرهيزازگناه است .اين درس هاى سودمند اخلاقى ، دراين كتاب به صورت هشت فصل زير تنظيم گرديده است :
1 گناه و اقسام آن .2 زمينه هاى پيدايش گناه .3 توجيه گناه .4 شناخت مرزهاى گناه .5 كنترل گناه .6 برخورد با گنهكار.7 آثار و پى آمدهاى گناه .8 توبه و پاكسازى .اميد آنكه مفيد و ذخيره قبر و قيامت همه ى ما باشد.حوزه علميه قم محمد محمدى اشتهاردىماه رمضان 1409 ارديبهشت 1368
گناه و اقسام آن
معناى گناه
گناه به معنى خلاف است و دراسلام هر كارى كه برخلاف فرمان خداوند باشد، گناه محسوب مى شود.گناه هر چند كوچك باشد چون نافرمانى خداست ، بزرگ است .رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله در سخنى به ابوذر فرمودند:لاتنظر الى صغر الخطيئة و لكن انظر الى من عصيته (3)
كوچكى گناه را ننگر، بلكه بنگر چه كسى را نافرمانى مى كنى !.
واژه هاى گناه در قرآن
در زبان قرآن و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و امامان عليهم السلام با واژه هاى مختلف ، از گناه يادشده است ، كه هر كدام گويى از بخشى از آثار شوم گناه پرده بر مى دارد و بيانگر گوناگون بودن گناه است .واژه هايى كه در قرآن در مورد گناه آمده ، عبارتند از:
1 ذنب
2 معصيت
3 اثم
4 سيئه
5 جرم
6 حرام
7 خطيئه
8 فسق
9 فساد
10 فجور
11 منكر
12 فاحشه
13 خبث
14 شر
15 لمم
16 وزر و ثقل
17 حنث 1 ذنب ، به معنى دنباله است ، چون هر عمل خلافى يك نوع پى آمد و دنباله به عنوان مجازات اخروى يا دنيوى
دارد؛ اين واژه ، در قرآن 35 بار آمده است .2 معصيت ، به معنى سرپيچى و خروج از فرمان خدا و بيانگر آن است كه انسان از مرز بندگى خدا بيرون رفته
است ؛ اين واژه در قرآن 33 بار آمده است .3 اثم ، به معناى سستى و كندى و واماندن و محروم شدن از پاداش ها است زيرا در حقيقت گنهكار يك فرد
وامانده است و مبادا خود را زرنگ پندارد؛ اين واژه در قرآن 48 بار آمده است .4 سيئه ، به معنى كار قبيح و زشت است كه موجب اندوه و نكبت گردد، در برابر *((*حسنه *))* كه به معنى سعادت و
خوشبختى است ؛ اين واژه 165 بار در قرآن آمده است .كلمه *((*سوء*))* از همين واژه گرفته شده كه 44 بار در قرآن آمده است .5 جُرم ، در اصل به معنى جدا شدن ميوه از درخت و يا به معنى پست است ، جريمه و جرايم از همين ماده مى
باشد، جرم عملى است كه انسان را از حقيقت ، سعادت ، تكامل و هدف جدا مى سازد؛ اين واژه 61 بار در قرآن
آمده است .6 حرام ، به معنى ممنوع است ، چنانكه لباس احرام لباسى است كه انسان در حج و عمره مى پوشد و از يكسرى
كارها ممنوع مى شود. و ماه حرام ماهى است كه جنگ در آن ممنوع مى باشد و مسجد الحرام يعنى مسجدى كه
داراى حرمت و احترام خاصى بوده ، و ورود مشركين به آن ممنوع است ؛ اين واژه حدود 75 بار در قرآن آمده
است .7 خطيئه ، غالباً به معنى گناه غير عمدى است . و گاهى در معنى گناه بزرگ نيز استعمال شده است ، چنانكه