موارد تبديل گناه صغيره به كبيره - گناه شناسی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

گناه شناسی - نسخه متنی

محسن قرائتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ان الذنوب ثلاثة ... فذنب مغفور و ذنب غير مغفور و ذنب نرجو لصاحبه و نخاف عليه ...

گناهان بر سه گونه اند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى كه براى صاحبش ، هم اميد (بخشش ) داريم
و هم ترس از كيفر.

سپس فرمود: *((*اما گناهى كه بخشيده است ، گناه بنده اى است كه خداوند او را در دنيا كيفر مى كند و در
آخرت كيفر ندارد. در اين صورت خداوند حكيم تر و بزرگوارتر از آنست كه بنده اش را دو بار كيفر كند.

اما گناهى كه نابخشودنى است ، حق الناس است يعنى ظلم بندگان نسبت به همديگر كه بدون رضايت مظلوم
بخشيده نمى شود.

و اما نوع سوم ، گناهى است كه خداوند آن را بر بنده اش پوشانده و توبه را نصيب او نموده است ، و در
نتيجه آن بنده هم از گناهش هراسان است و هم اميد به آمرزش پروردگارش دارد، ما نيز درباره ى چنين بنده
اى ، هم اميدواريم و هم ترسان .(38)

موارد تبديل گناه صغيره به كبيره

از آيات و روايات استفاده مى شود كه در چند مورد، گناه صغيره ، تبديل به كبيره مى شود و حكم گناهان
كبيره را پيدا مى كند از جمله :

1 اصرار بر صغيره

تكرار گناه صغيره ، آن را تبديل به گناه كبيره مى كند، و اگر انسان حتى يك گناه كند، ولى استغفار
نكند، و در فكر توبه هم نباشد، اصرار به حساب مى آيد.

صغيره همچون نخ نازك و باريكى است كه اگر تكرار شود، طناب و ريسمان ضخيم و كلفتى مى گردد كه پاره
كردنش مشكل است .

قرآن درباره ى پرهيزكاران مى فرمايد:
ولم يصروا على ما فعلوا و هم يعلمون (39)
آنان آگاهانه بر گناهانشان ، اصرار نورزند.

امام باقر عليه السلام در شرح اين آيه فرمود:(40)
*((*اصرار، عبارت از اين است كه كسى گناهى كند و از خدا آمرزش ‍ نخواهد و در فكر توبه نباشد.(41)
اميرمؤ منان على عليه السلام فرمود:
اياك و الاصرار فانه من اكبر الكبائر و اعظم الجرائم (42)
از اصرار بر گناه بپرهيز، چرا كه از بزرگترين جرايم است .

از گناهان كوچك غافل نشويم

امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله همراه ياران (در سفرى ) در سرزمين بى آب
و علفى فرود آمد، به يارانش فرمود: ائتوابحطب ، *((*هيزم بياوريد*))* كه از آن آتش روشن كنيم تا غذا
بپزيم .

ياران عرض كردند: اينجا سرزمين خشكى است و هيچگونه هيزم در آن نيست !.

رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: *((*برويد هر كدام هر مقدار مى توانيد جمع كنيد*))* آنها رفتند و
هر يك مختصرى هيزم يا چوب خشكيده اى با خود آورد و همه را در پيش روى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله روى
هم ريختند، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود:
هكذا تجتمع الذنوب *((*اين گونه گناهان ، روى هم انباشته مى شوند*))*، سپس فرمود:
ايّاكم و الُمحقّرات من الذّنوب ...(43)
از گناهان كوچك بپرهيزيد كه همه آنها جمع و ثبت مى گردد.

امام صادق عليه السلام فرمود:
لا صَغيرة مع الاِصرار(44)
در صورت اصرار، گناه صغيره اى نباشد.

2 كوچك شمردن گناه

كوچك شمردن گناه ، آن را به گناه بزرگ تبديل مى كند، براى روشن شدن موضوع ، به اين مثال توجه كنيد:

/ 117