قرآن در قرآن نسخه متنی

ماست . پس هرگاه آن را خوانديم ، از خواندن آن پيروى كن ؛ سپس بيان (و توضيح ) آن (نيز) برعهده ماست .

مرحله ابلاغ به مردم نيز از تحريف و اشتباه مصون است ؛ زيرا پيامبر(ص )تمام سعى و كوشش خـود را بـه كار گرفته تا پيام حق را به مردم برساند و در اين راه ، طبق تصريح الهى ، آن قـدر دل سـوزى مى نموده است كه نزديك بوده جان خود را نيز در اين راه فدا كند. همچنين خداوند مـلائكـه اى را نـگـهـبـان و حـافـظ وحـى قـرار داده تـا پـيـامـبـر(ص )وظـيـفـه خـود را بـه طـور كامل انجام دهد:

(عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ اَحَداًَ اِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ فَاِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداًَ لِيَعْلَمَ اَنْ قَدْ اَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ...)^110 دانـاى غـيـب اوسـت و هـيـچ كـس را بـر اسـرار غـيـبـش آگـاه نـمى سازد، مگر رسولانى كه آنان را بـرگـزيـده و مراقبينى از پيش رو و پشت سر براى آن ها قرار مى دهد تا بداند كه پيامبرانش رسالت هاى پروردگارشان را ابلاغ كرده اند.

بـا تـوجـه بـه دلايـل مـزبور، عصمت پيامبران (ع )در تلقّى وحى و ابلاغ آن حتمى است و آنچه سـازنـدگـان اخـبار جعلى به آن متوسل شده اند هيچ گونه ارزش عقلى و نقلى ندارد. به عنوان نـمـونـه ، در مـورد حـديـث سـاختگى (افسانه غرانيق )^111 بايد گفت : علاوه بر بى اعـتـبـار بـودن سـنـد آن و علاوه بر اين كه در قرن اول اسلام هيچ گونه خبر و اثرى از آن بين مسلمانان وجود نداشته است ، همين آيات نيز بطلان آن را ثابت مى كند.^112 ب ـ صيانت در مراحل پس از ابلاغ : قرآن مجيد تنها كتابى است كه از زمان صدور آن تاكنون از تـحـريف و دستبرد در مطالب مصون مانده است . مقايسه اين كتاب آسمانى با ديگر كتب پيامبران (ع )و كتب بشرى اين حقيقت را به ما مى فهماند.

تـورات و انجيل با آن كه كتاب هايى آسمانى بودند و بر پيامبران الهى ـ موسى و عيسى (ع ) نـازل شـدنـد، امـا در مـدت كـوتـاهـى تحريف گرديدند. آثار برجسته ادبى و علمى نيز كه در گـذشـتـه مـورد تـوجه طبقات خاصى از مردم بوده بدون استثنا، توسط دوستان و دشمنان آنان دسـتـخـوش كـاستى ها، افزايش ها و جابه جايى كلمات شده و تغييرات فراوانى در آن ها پديد آمده است ، به گونه اى كه حتى با تحقيقات فراوان نيز نمى توان به درست بودن يك نسخه كـامـل ، اطمينان داشت . آثار به جا مانده از خيّام ، حافظ، سعدى ، مولوى و كتاب هاى ديگر از اين شمارند.

قرآن كريم در طول 23 سال نزول تدريجى و از زمان گردآورى و تنظيم نهايى تا به امروز، شـرايط و اوضاع بحرانى و مخاطره آميزى را گذرانده است و تاريخ اسلام و فرقه هاى مذهبى دستخوش تحولات بسيارى شده ، در حالى كه تنها كتابى كه بدون هيچ تحريفى باقى مانده (قرآن كريم ) است كه خداوند حفظ آن را خود تضمين كرده است :

(اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُونَ)^113 بدون شك ، ما خودمان اين ذكر (قرآن ) را نازل كرديم و همانا ما نگهدار آن خواهيم بود.

اين آيه كوتاه خود از بزرگ ترين معجزات و دلايل حقانيت اسلام و حفظ قرآن كريم از هرگونه تـحـريـف است ؛ چرا كه از ميان همه آثار و نوشته ها، فقط يكى را از هرگونه دستبردى محفوظ دانسته و امروز پس از گذشت بيش از 14 قرن ، شاهد درستىِ اين سخن هستيم .

نـظـريـه عـدم تـحـريـف قـرآن مـجـيد در اين مرحله نيز نظريه اكثريت قريب به اتفاق دانشمندان اسـلامـى از هـمـه فـِرق اسـت . دانـشـمـنـدان شـيـعـى نـيـز قـول بـه عـدم تـحـريـف را پـذيـرفـتـه و بـر آن پـافشارى كرده اند. شيخ صدوق ، كه رئيس المحدثين ناميده شده ، در اين باره مى