لطفا منتظر باشید ...
حاكميت و دفاع از موجوديت و منافع خود اتخاذ مى كند.در انـديـشه حضرت امام (ره) تفكر افراطى انزواطلبى سياسى و قطع رابطه با دولت ها و كاهش ارتباط با
دنيا جايى نداشت ، ايشان بر اين باور بود كه (امروز دنيا مانند يك عـائله و يـك شـهـر اسـت ، يـك
شـهـر داراى مـحـلّه هـاى مـخـتـلفـى اسـت كـه بـاهـم ارتـبـاط دارد)(345)و بـرهـمين اساس ، حضرت
امام (ره) در مناسبت هاى گوناگون خط مشى سـيـاسـت خـارجـى جـمـهـورى اسـلامـى ايـران را بـه صراحت
بيان فرموده است . به عنوان مثال ، در جايى مى فرمايد:مـا نـمـى خـواهـيـم در يـك كـشـورى زنـدگـى كـنـيـم كـه از دنـيـا مـنـعـزل بـاشـد. ايـران امـروز
نـمـى تواند اين طور باشد، بلكه كشورهاى ديگر هم نمى تـوانـد ايـن طـور بـاشـد كـه در يـك جـا
بـنـشـيـنـنـد و مـرزهـايـشـان را بـبـنـدنـد، ايـن غير مـعـقـول اسـت ... ما بايد با كشورهايى كه
با ما هستند و ما را اذيت نمى كنند روابط داشته بـاشـيـم و آقـايـان در فـكـر ايـن بـاشـنـد و روابـط
را تحكيم كنند؛ البته ما با آن ها كه بـخـواهـنـد بـه مـا تـعـدّى كـنـنـد نـمـى تـوانـيـم
بـسـازيـم و از اول هم اعلام كرديم ، مگر آن ها خودشان را اصلاح كنند. نبايد تحت سلطه خارجى باشيم .نبايد آن ها دخالت در امور ما بكنند و نبايد به ما خط بدهند.(346)
در جاى ديگر مى فرمايد:مـا بـايـد هـمان گونه كه در زمان صدر اسلام ، پيامبر سفير به اين طرف و آن طرف مى فـرستاد كه روابط
درست كند عمل كنيم و نمى توانيم بنشينيم و بگوييم كه با دولت ها چـه كـار داريم . اين برخلاف عقل و
برخلاف شرع است و ما بايد با همه دولت ها رابطه داشـتـه بـاشـيـم . مـنتها چند تا استثنا مى شود كه
الا ن هم با آنها رابطه نداريم . اما اين مـعـنـايـى كـه بـا هـيـچ دولتـى نـبـايـد رابـطـه داشـتـه
بـاشـيـم هـيـچ عـقـل و هـيـچ انسانى آن را نمى پذيرد. چون معنايش شكست خوردن و فنا و مدفون شدن است
تـا آخـر و ما بايد با دولت ها و ملت ها رابطه پيدا كنيم ، آن ها را كه مى توانيم با همين روابـط
ارشـاد كـنـيـم و از آن هـايـى كـه نـمـى تـوانـيـم ارشـادشـان كـنيم سيلى نخوريم .(347)
ايـن انـديـشـه نـاب امـام راحـل (ره) از اسـلام و قـرآن الهام گرفته است . امام (ره) با چنين موضع
گيرى هايى در سياست خارجى دستور قرآنى (وَ لَنْ يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ
سَبيلاً)(348) را تفسير كرده است .اينك نظرات حضرت امام (ره) در سياست خارجى را در محورهاى زير پى مى گيريم .
وحدت بين المللى اسلام
مـهم ترين اصل در سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران ، پيوند وحدت جهان اسلام است . امـام خـمـيـنـى(ره) عـقـيـده داشـت كـه اسـلام آمـده اسـت تـا مـلل دنـيـا را، اعم از عرب و عجم ، ترك و فارس و... را
با هم متحد كند، يك امت بزرگ به نـام امـت اسلام در دنيا برقرار كند. از اين رو، دولت اسلامى نيز بايد
سياست كلّى خود را بـر پايه اتحاد ملل اسلامى قرار دهد و بكوشد تا وحدت سياسى ، اقتصادى و فرهنگى
جهان اسلام را تحقق بخشد. همچنين امام (ره) در رساله عملى و فتاواى فقهى ، نهايت تلاش خود را در راه
تحقق اتحاد عملى مسلمانان مبذول مى داشته ، (تقيّه مداراتى) را براى حفظ وحدت جهان اسلام و پرهيز از
اختلاف ضرورى دانسته است .(349)
روابط با كشورها و ملّت ها
اين كه ارتباط نظام اسلامى با ديگر كشورها و ملّت ها بايد چگونه باشد و چه نظمى در اين روابط اتخاذشود، معيارِ ارتباطات ، اعزام سفيران ، پذيرش نمايندگان كشورها، عقد قراردادها و غيره چيزى است كه
بايد در مبحث سياست خارجى پاسخ آنها را جستجو كرد.از آنـجـا كـه انـديـشـه هـاى امـام راحـل (ره) مـتـكـى بـه مـكـتـب اصـيـل و نـاب مـحـمـدى (ص) و
بـرگـرفـتـه از مـتـن قـرآن روايـات و سـيـره عـمـلى اهـل بيت عصمت و طهارت (ع) و فقه اسلامى است ،
روابط نظام اسلامى با ديگر كشورها و ملت ها را نيز براساس چنين معيارى تفسير و تبيين مى فرمود.بـعـضـى از مـعـيـارهـايى كه در انديشه حضرت امام (ره) محور ارتباط، كشورها و ملت هاى ديگر است
