احكام چيزهايى كه روزه را باطل مى كند - منتخب الأحکام نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

منتخب الأحکام - نسخه متنی

یوسف صانعی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

احكام چيزهايى كه روزه را باطل مى كند

(مسئله 294) اگر انسان عمداً و از روى اختيار، كارى كه روزه را باطل مى كند،

انجام دهد، روزه او باطل مى شود، و چنانچه از روى فراموشى باشد، به روزه او ضرر نمى

زند: ولى جنب، اگر بخوابد و به تفصيلى كه در (مسئله 287) گفته شد، تا اذان صبح غسل

نكند، روزه او باطل است.

(مسئله 295) اگر روزه دار، سهواً يكى از كارهايى كه روزه را باطل مى كند، انجام

دهد و به خيال اينكه روزه اش باطل شده، عمداً دوباره يكى از آنها را انجام دهد،

روزه او باطل مى شود: و بايد توجه داشت كه هرگاه روزه ماه رمضان به وسيله يكى از

مبطلات آن باطل شود، امساك از مفطرات و مبطلات، هنوز به وجوب خود باقى است و انجام

هر يك از آن مفطرات، حرام و معصيت كبيره است، و ناگفته نماند كه هر چند روزه باطل

است: امّا وجوب امساك و روزه بودن بقيّه ساعات روز، از احكام مختصّ روزه ماه رمضان

است كه شارع تعالى، به احترام رمضان و روزه آن، واجب نموده است. آرى، روزه اى كه در

غير ماه رمضان باشد، اگر باطل شد، انجام مبطل بعد از آن، وفق قاعده و جايز است و

اين حكم خلاف قاعده، مختصّ روزه ماه رمضان و ماه نزول قرآن و شهرالله است كه به

حَسَب ادلّه كافى و وافى، ثابت است.

جاهايى كه قضا و كفّاره واجب است



(مسئله 296) اگر روزه دار در روزه رمضان، عمداً قِى كند، يا درشب جُنُب شود و به

تفصيلى كه در (مسئله 287) گفته شد، سه مرتبه بيدار شود و بخوابد و تا اذان صبح

بيدار نشود، فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد، و چنانچه عمداً اِماله كند يا سر خود

را زير آب ببرد، بنا بر احتياط مستحب، بايد كفّاره هم بدهد: ولى اگر كار ديگرى كه

روزه را باطل مى كند، عمداً انجام دهد، در صورتى كه مى دانسته آن كارْ روزه را باطل

مى كند، قضا و كفّاره بر او واجب مى شود، و بايد توجه داشت كه در روزه ماه رمضان،

هرگاه روزه اش باطل شود، نمى تواند افطار كند و روزه خود را بخورد، چون امساك واجب

است. بنابراين، اگر عمداً قِى كند قضا بر او واجب مى شود، و اگر بعد از آن چيزى

بخورد، كفّاره دارد.

/ 161