سوخته خرمن
گر به گلگشت چمن مي روي از من ياد آر
زين گرفتار قفس اي گل گلشن ياد آر
زان كه يك عمر به پاداش وفاداري برد
لاله حسرت ازين باغ به دامن يادآر
هر زمان برق نگاهت زند آتش به دلي
اي گل ناز ازين سوخته خرمن يادآر
چون هلالم سر شوريده به زانوي غم است
از شب تار من اي كوكب روشن يادآر
اي كه بي لاله ي داغ تو بهارم نشكفت
گر به گلگشت چمن مي روي از من ياد آر