همچو شبنم - زمزمه ها نسخه متنی

همچو شبنم

تا ز ديدار تو اي
آرزوي جان دورم

خار خشكم كه ز باران
بهاران دورم

گرچه تا مرز
جنون رفته ام از خويش برون

باتز صد مرحله
از منزل جانان دورم

چون سبو دست به
سر زنم مي زنم از غم كه چرا

جام بوسيدش و
من زان لب خندان دورم

همچو شبنم دلم
آيينه صد جلوه اوست

گرچه زان چشمه
ي خورشيد درخشان دورم

خضر راه من سرگشته
شو اي عشق كه من

مي روم راه
و ز پايان بيابان دورم

كي سر خويشتنم
باشد و سامان خرد

من كه در راه جنون
از سر و سامان دورم