زمزمه ها نسخه متنی

2

خنده ات آيينه ي خورشيد هاست

در نگاهت صد هزار آهو رهاست

ميوه اي شيرين تر از تو كي دهد

باغ سبز عشق كو بي منتهاست

برگي از باغ سخن هات ار بود

هستي صد باغ و بارانش بهاست

پ يش اشراق تو در لاهوت عشق

شمس و صد منظومه شمسي سهاست

در سكوتم اژدهايي خفته است

كه دهانش دوزخ اين لحظه هاست

كن خموش اين دوزخ از گفتار سبز

كان زمرد دافع اين اژدهاست