سپیده امید نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
همواره به مردم گوشزد مىفرمودند. خبر غيبت امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) قبل از تولد ايشان آن قدر بازگو شده بود هركس كه به وجود آن حضرت معتقد بود، به غيبت طولانى آن حضرت نيز عقيدهمند مىشد. پيامبر گرامى (صلّى الله عليه وآله وسلّم) اسلام فرمود:قائم از فرزندان من به موجب عهدى كه از من به وى مىرسد پنهان مىشود، آنچنانكه بيشتر مردم مىگويند خدا به آل محمد احتياجى ندارد و برخى در ولادتش ترديد مىكنند؛ پس هركس زمانش را درك كند، بايد به دين خود عمل نمايد و نبايد با دو دلى شيطان را بر خود راه دهد، مبادا كه او را از ملت و دين من خارج سازد.(1)حضرت على (عليه السلام) نيز فرمود:قائم ما غيبتى دارد كه مدت آن طولانى خواهد بود. آگاه باشيد! هركس بر دينش ثابت بماند و با طولانى شدن غيبت آن حضرت دلش قساوت پيدا نكند روز رستاخيز، در رتبه من و با من خواهد بود.(2)سپس فرمود:قائم ما، چون قيام كند، بيعت هيچ كس به گردن او نيست و به همين جهت، ولادتش مخفى و خودش غايب مىشود.(3)از آنجا كه وجود امام (عليه السلام) و جانشين پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) از جهات فراوان از جمله رفع اختلاف، تفسير قوانين الهى، هدايت معنوى و باطنى و... ضرورى است، خداوند مهربان پس از پيامبر اسلام، اميرالمؤمنين و پس از وى يازده فرزندش را يكى پس از ديگرى به عنوان امام تعيين فرمود تا مردم از فوايد وجود آنها برخوردار شوند، اما اين سؤال مطرح مىشود كه چرا از همان ابتدا امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) از نظرها غايب شدند؟