ـ امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش صفوان جمال درباره دارنده اين منصب [ امامت ] ـ : دارنده اين مقام به لهو و لعب نمى پردازد در اين هنگام موسى بن جعفر كه كودكى بود وارد شد در حـالـى كـه مـاده بـزغـاله اى مكى با خود داشت و به او مى گفت : پروردگارت را سجده كن ! ابو عـبـداللّه او را گرفت و در آغوش كشيد و فرمود: پدر و مادرم فدايش كه اهل لهو و لعب ( كارهاى بيهوده و غفلت آور ) نيست .
امام در زندان
ـ عـلـى بن سويد: ابوالحسن موسى عليه السلام كه در زندان بود, من نامه اى به ايشان نوشتم و از حـالش جويا شدم و مسائل بسيارى را نيز مطرح كردم چند ماهى به من جواب نفرمودسپس براى من جوابى نوشت كه رونوشت آن اين است : به نام خداوند بخشاينده بخشايشگر.امـا بـعـد, تو مردى هستى كه خداوند نزد خاندان محمد منزلت خاصى به تو بخشيده است و تو را دوستدار دينش كه از تو خواسته آن را پاس دارى قرار داده است .ـ امـام كـاظـم عـلـيـه الـسلام ـ در پاسخ به پرسش على بن سويد از زندان ـ : اى على ! اما اين كه نـوشـتـه اى معيارهاى دينت را از كه بگيرى , معيارهاى دينت را هرگز از غير شيعيان ما نگير,كه اگر از شيعيان ما فراتر روى بيگمان دين خود را از خيانتكاران گرفته اى .
تصريح به امامت آن حضرت
ـ عـبـدالـرحـمن بن حجاج : ابوالحسن موسى بن جعفر عليه السلام فرزند خود على عليه السلام را وصى قرار داد و براى او وصيتنامه اى نوشت و شصت تن از سر شناسان مدينه رابر آن گواه گرفت .