امامت رشته كار((13)) امت است - میزان الحکمه جلد 2

امامت رشته كار((13)) امت است

ـ امـام رضـا عـلـيـه الـسـلام امامت زمام دين است ورشته كار مسلمانان و اصلاح و آبادانى دنيا و سرفرازى مؤمنان .

ـ امام على عليه السلام امامت رشته كار امت است .

ـ پـيـامـبر خدا صلى اللّه عليه و آله از كسى كه خداوند ولى امر شما كرده است , شنوايى و اطاعت داشته باشيد كه او رشته كار اسلام است .

ـ امام على عليه السلام زمامدار و ولى امر به منزله رشته اى است كه مهره ها را گرد آورده , آنها را بـه هـم پيوند مى دهد اگر رشته از هم بگسلد مهره ها از يكديگر جدا شده پراكنده گردند و ديگر هيچ گاه همه آنها سر جمع نشوند.

امامت راه خداوند است

قرآن .

((بـگـو: در بـرابـر ايـن رسـالـت پاداشى از شما نمى خواهم ,تنها دوست داشتن خويشاوندان (مرا مى خواهم ))).
((بگو: هر مزدى كه از شما طلبيده ام از آن خودتان باد)).

((بـگـو : مـن از شما هيچ مزدى نمى طلبم مگر كسى كه مى خواهد به سوى پروردگارش راهى بيابد)).

ـ امـام مـهـدى عليه السلام ـ در دعاى ندبه ـ : آنها بودند راه رسيدن به تو و طريق دست يافتن به رضوان و خشنوديت .

ـ امام باقر عليه السلام دوست داشتن ما خاندان , رشته كار دين است .

ـ امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام خداوند عمل بنده اى را كه درباره ما خاندان شك و ترديد كند نمى پذيرد.

ـ پـيـامـبر خدا صلى اللّه عليه و آله سوگند به آن كه مرا بحق پيامبر كرد, اگر كسى با كار هفتاد پـيـامـبـر خـدا را ديـدار كند اما ولايت اولوالامر ما خاندان را به همراه نداشته باشد, خداوند از او نه توبه اى مى پذيرد و نه فديه اى (يا نه واجبى مى پذيرد و نه مستحبى ).

ـ پـايـبـنـد دوسـتى ما خاندان باشيد زيرا سوگند به آن كه جان محمد در دست اوست , كار هيچ بنده اى به حال او سودمند نيفتد مگربا معرفت و ولايت ما.

ـ امـام صـادق عـلـيـه السلام اگر بندگان , پيشواى ستمگر را كه از جانب خدانيست به زمامدارى گيرند, خداوند كارهاى شايسته اى راكه انجام مى دهند نخواهد پذيرفت .

ـ پـيـامـبر خدا صلى اللّه عليه و آله سوگند به خدا كه اگر كسى در ميان ركن و مقام پيوسته به نماز ايستد اما با كينه شما اهل بيت خدارا ملاقات كند به دوزخ درآيد.

ـ امام باقر صلى اللّه عليه و آله هر كه در راه عبادت خداى تعالى خود را به رنج و زحمت افكند, اما امامى از جانب خدا نداشته باشد, كوشش او پذيرفته نشود, گمراه و سرگشته است و خدا كارهاى او را زشت مى شمارد و به گوسفندى مى ماند كه چوپان و رمه خود را گم كرده باشد.