پرهيز دادن از آرزوهاى پوچ وباطل
قرآن .((رهايشان كن تا بخورند و بهره ور شوند و آرزو به خودمشغولشان دارد, زودا كه خواهند دانست )) .
ـ امام على عليه السلام از آرزوى پوچ و باطل بپرهيزيد, زيرا چه بسا كسى كه به اميد فردا بوده ولى آنرا پشت سر نگذاشت وچه بسا كسى كه در آغاز شب به او غبطه مى خورند ولى در پايان آن بحال او مى گريند.ـ از فريبندگى آرزوها بپرهيزيد, زيرا, بسا آن كه در آرزوى روزى [ بهتر ] بوده ولى آن را در نيافته و بـسا كسى كه خانه اى ساخته اما در آن ننشسته و بسا كسى كه مالى گرد آورده و از آن نخورده است .ـ آرزو چون سراب است كه بيننده را مى فريبد و اميدوار را مايوس مى سازد.ـ آرزو, گمراه كننده و فريبنده و زيانبار است .ـ آرزوها چشمان بصيرتها را كور مى كند.ـ آرزو مايه چيرگى شيطانها بر دل بى خبران است .ـ آرزو همواره دروغ مى گويد.ـ نتيجه آرزومندى تباهى كار است .ـ آرزو, دل را به گمراهى مى كشاند, وعده دروغ مى دهد, غفلت و بى خبرى بسيار به بار مى آورد و دريغ و حسرت بر جاى مى گذارد.ـ امام صادق عليه السلام ـ از دعاى حضرت در روز عرفه ـ : خدايا! به تو پناه مى برم از دنيايى كه از خـيـر آخـرت جـلـوگـيرى كند و اززندگانيى كه بهترين مردن را باز دارد و از آرزويى كه مانع رسيدن به بهترين كار شود.ـ امام على عليه السلام آرزو عقل را مى برد, وعده پوچ مى دهد, به بى خبرى ترغيب مى كند و دريغ و حسرت به بار مى آورد پس ,آرزو را دروغ شماريد, كه آرزو فريبنده است و آرزومند فريب خورده .
ـ بـدانـيد كه آرزو خرد را به گمراهى مى كشاند و ياد خدا را به فراموشى مى سپارد, پس , آرزوز را دروغين دانيد كه آرزو فريبنده است و آرزومند, فريب خورده .ـ امام صادق عليه السلام خوشا كسى كه آرزوهاى پوچ , او را سرگرم و غافل نكرده باشد.ـ بـسـا نـعمتى كه خداوند به بنده اش دهد بى آن كه آرزويش را كرده باشد و بسا كسى كه آرزوى چيزى داشته و خلاف آن نصيبش شده است .