سفارش اميرالمومنين حضرت على (ع ) - تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی (ع) نسخه متنی

ترديدى نيست كه هر كس ‍ بر اساس اجتهاد خود عمل كند و
به معيارها و ضوابطى پاى بند نباشد كه مانع از انجام كارهايى مى شود كه آن را به مصلحت خود مى بيند،


احوال دنيوى او به سامان نزديكتر است ، و هر كس خلاف اين باشد، اوضاع او به آشفتگى و گسيختگى
نزديكتر.)

شايد موضعى كه عمر در قبال مصرى هاى معترض اتخاذ كرد، به همين امر اشاره داشته باشد. همين طور
(بسيارى از فقها قياس را بر نص ‍ ترجيح دادند، تا جايى كه شريعت اسلامى دگرگون شد و اصحاب قياس ،
شريعت جديدى آوردند.)

ابوايوب انصارى نيز جراءت نداشت به سنت رسول خدا عمل كند، زيرا عمر هر كس را كه به سنت رسول خدا عليه
السّلام عمل مى كرد مورد ضرب و شتم قرار مى داد.

مالك بن انس در مورد مسلمانان خارج از مدينه تصريح مى كند:

(درباره مردم خارج از مدينه بر اساس احكام
صادره از سوى شاهان عمل مى شود.) درباره اصرار خلفا و ديگران ، از قبيل مروان حكم و حجاج بن يوسف در
مخالفت با احكام پيامبر اكرم (ص ) در آينده مطالب بيشترى بيان خواهيم كرد.

حكّام و امرايى كه از طرف خليفه دوم ، تنها به آنان اجازه فتوا داده شد، فرصت يافتند تا ندانسته و
بلكه دانسته و آگاهانه مخالف روايات سرور جهانيان ، رسول اكرم (ص ) فتوا دهند، زيرا از غائله اعتراض
كسانى كه حق را مى دانستند، در امان بوده و از آشكار شدن آن براى ديگران كه چيزى از حق نمى دانستند،
هر اسمى نداشتند، و اگر واقع مطلب روشن مى شد، از مقام و منزلت آنان كاسته و مركزيتشان در موضع ضعف
قرار مى گرفت و احكام و دستورات صادره از سوى آنان كارآيى كمترى مى داشت ، و آنان چنين چيزى را خوش
نداشتند. همين طور زمينه را آماده ساختند تا هر كس هر چه مى خواهد ادعا كند و در تاءييد و تاءكيد و يا
تكذيب و تنفيد آن ، احاديث مناسبى جعل نمايد.

از اين غائله نيز در امان بودند كه مبادا بسيارى از اقوال و افعال و مواضع رسول اكرم (ص ) و وقايع
ثابتى كه به مركزيت و شخصيت كسانى ضربه مى زند كه مى خواهند آنان را بالا ببرند و در جهت اعتلاى مقام
و منزلت آنان كوشش مى كردند، آشكار شود. فضائل و جايگاه و منزلت اهل بيت و خصوصا سرور و بزرگشان
اميرالمؤ منين على (ع ) و افرادى كه بر اساس افكار آگاه و وجدان هاى بيدار با حضرت و اهل بيت در ارتباط
بودند و هوادارشان ، و يا نظرى مثبت و حقيقى درباره آنان داشتند مطرح نمى شد.

به علاوه ، اين سياست در قبال حديث و سنت رسول اكرم (ص ) با آراى بعضى از فرقه هاى يهودى - كه پيروان
آنان نفوذ فراوانى در دربار حاكمان آن زمان داشتند. كاملا هماهنگ و منسجم بود.

سفارش اميرالمومنين حضرت على (ع )

على (ع ) و شيعيانش و نيز ديگر افراد آگاه و دورانديش امت اسلامى در مقابل اين توطئه پليد، با صلابت و
استوارى هر چه تمام جبهه گرفتند. آن گاه كه عبدالرحمن بن عوف در نشست شورا خلافت را بر حضرت عرضه داشت
، مشروط بر اين كه به سيره شيخين رفتار كند، امام آن را نپذيرفت و شديدا رد كرد. حضرت ، قصه پردازان
معركه گير را از مساجد بيرون راند و منع تحميلى نقل احاديث پيامبر (ص ) را لغو كرد.

روايت كرده اند كه امام فرمود:

قيّدوا العلم ، قيدوا العلم

و اين جمله را دو بار تكرار كرد.

همچنين روزى فرمود:

من يشترى منّا علما بدرهم ؟

كيست كه علم و دانش زيادى از ما به يك درهم بخرد؟

حارث اعور مى گويد:(من رفتم و چند صفحه به يك درهم خريدم و آوردم ).

در بعضى متون دارد: (حارث چند صفحه
به يك درهم خريد و آن را به نزد على (ع ) آورد؛ پس على (ع ) دانش زيادى برايش ‍ نوشت .