هدايتگران و گمراه كنندگان - هدایت و ابعاد آن نسخه متنی

مـلل حـق طـلب ، بـا پـيـشـرفـتـه تـريـن وسـايـل تبليغاتى سعى بر خاموش كردن نداى حق و رسيدن آن به افراد را دارند و متاءسفانه در مـوارد فـراوانـى نـيـز نـيـرنـگ آنـان كـارگـر افـتـاده و افـراد زيـادى از وصول به حق در اين زمينه محروم شده اند.

ب ـ محيط ناسالم : محيطهاى ناسالم كه معمولاً در اثر تسلط افراد بى فرهنگ ، تبليغات مسموم ، تـرويـج فـساد و فحشاء، انتشار افكار خرافى و گمراه كننده و... به وجود مى آيد، از موانع بـزرگ رشد و هدايت يابى افراد است . از آنجا كه جو غالب در اينگونه محيطها افراد را شبيه بـه هـم و در جـهـت انـحـرافـات مـوجـود شـكـل مـى دهـد، تـوقـع و احتمال تحول و تبدل در روحيه آنها بسيار كم است زيرا هر يك از افراد اين محيط مدت زيادى از عمر خويش را در اين جامعه و با اين افكار و خلقيات به سر برده و با آن خو گرفته اند.

در قـرآن مـجـيـد كـه نـفـريـن حـضـرت نـوح (ع ) در مـورد قـومـش نقل گرديده ، آمده است كه آن حضرت فرمود:

پـروردگـارا! هـيـچ يـك از كـافـران را بـر روى زمـيـن باقى مگذار! چرا كه اگر آنها را باقى بـگـذارى ، بـنـدگـانـت را گـمـراه مـى كـنـنـد و جـز نـسـلى فـاجـر و كـافـر بـه وجـود نـمـى آورند!(136)

ايـن تـعـليـل حـضـرت كـه مـى فـرمـايـد ايـنـهـا بـنـدگـان تـو را گـمـراه مـى كـنـنـد و جـز نـسـل فـاجـر و كـافـر بـه دنيا نمى آورند اشاره به نقش محيط دارد، زيرا منظور آن حضرت اين نـبـوده كه فرزندان متولد شده اينها از بدو تولد فاجر هستند بلكه اينها در اثر بزرگ شدن در اين محيط ناسالم جز فاجر و كافر نخواهند شد.

اقوامى چون قوم لوط و قوم شعيب و... نيز به دليل آلوده شدن محيط زندگى آنان با گناهانى كـه طـبـيعت ثانويه آنها شده بود، چنان تحت تاءثير محيطشان واقع شده بودند كه تا رسيدن عذاب نيز متنبه نشده و همه نصايح پيامبرانشان را ناشنيده مى انگاشتند.

رهـبـران الهـى بـا تـوجـه بـه اثـرات سـوء مـحـيـط ناسالم در هدايت افراد، به جاى مبارزه با مـعـلول هـاى جـزيى به علت هاى اساسى خرابى هر محيط توجه كرده سعى مى كردند با ايجاد تـحـول و انـقـلاب در سـطح كل جامعه ، جو غالب بر محيط را بشكنند و با ايجاد محيط سالم به تـربـيـت افـراد بپردازند. نمونه اين اقدام را در انقلاب اسلامى به رهبرى امام خمينى (ره ) به وضـوح مـى تـوان ديـد.

زيـرا ايـشـان بـراى هـدايـت نـسل هاى موجود و آينده جامعه به فكر چاره اسـاسـى بـود و به جاى مبارزه با عوامل جزئى ، بناى انقلاب را در مبارزه با سران ظالم محيط آن دوران گذاشت و بدين ترتيب به اصلاح محيط و سپس به تربيت افراد پرداخت .

هدايتگران و گمراه كنندگان

آيات فراوانى از قرآن مجيد به توصيف هدايتگران به سوى حق پرداخته و آياتى نيز كسانى را كـه بـه اغـواى بـشـر مـى پـردازنـد مـعـرفـى نـمـوده اسـت . درايـن فصل به بررسى اين دو گروه از ديدگاه آيات قرآن مجيد خواهيم پرداخت .

هدايتگران

خداوند، هدايتگر اصلى عالم هستى هـمـانگونه كه خداوند متعال تنها افاضه كننده وجود به همه موجودات عالم هستى است و اگر در بـه وجود آمدن موجودات ، معِدّاتى نيز وجود دارد همگى وسائط در فيض بوده و در عرض خالقيت خـداونـد مـتـعـال قـرار نمى گيرند، در مساءله اعطاى كمالات به موجودات و همچنين نشان دادن راه كـمـال نيز عامل اصلى تنها خداست و ديگر هدايتگران نيز هدايتگران تبعى محسوب مى شوند. در آيـه اى از قـرآن كـريـم هـمه