يكى از ثمرات هدايت ، نداشتن ترس و اندوه است . از آنجا كه انسان هميشه ترس و نگرانى دارد كـه بـه خـواسته خود نرسد و از وقوع مصائبى نيز كه به هلاكت او و سرمايه اش منجر گردد مـى تـرسد و از سوى ديگر پس از تلف شدن سرمايه اش نيز گرفتار حزن و اندوه مى شود، قـرآن مـجـيـد بـه مـؤ مـنـان و اوليـاى الهـى وعـده داده كـه خـوف و حـزنـى آنـان را فـرانـگـيـرد.(235) در داسـتان هبوط آدم نيز متذكر مى شود كه پس از رسيدن هدايت به انـسـان هـا، هـر كس آن را بپذيرد و از هدايت الهى تبعيت كند، ديگر گرفتار خوف و حزن نخواهد شد:(قـُلْنـَا اهـْبـِطُوا مِنْهَا جَمِيعاً فَإِمَّا يَاءْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ)(236) گـفـتـيـم : (هـمـگى از آن فرود آييد! هر گاه هدايتى از طرف من براى شما آمد، كسانى كه از آن پيروى كنند، نه ترسى بر آنهاست و نه غمگين شوند.)در تفاوت خوف و حزن گفته شده كه خوف مربوط به پيش از رخداد حوادث تلخ و حزن مربوط به بعد از رخداد چنين حوادثى است .(237)بـرخـى از مـفـسـران در تـفـسير آيه فوق ، گفته اند كه اين وعده ، مربوط به آخرت است زيرا بـديـهـى اسـت كـه در ايـن دنـيـا حـوادثـى پـيش مى آيد كه مؤ منين نيز مى ترسند و اندوهگين مى شـونـد،(238) پـس وعـده الهـى مـربـوط بـه اقـامـتـگـاه دائمـى و مـحـل عـيـش جـاودانـه انـسـان اسـت . بـرخـى از ايـن مـفـسـران بـراى اثـبـات نـظر خويش به آيه ذيل نيز تمسك كرده اند كه خداوند در روز قيامت به آنان مى فرمايد :(يَا عِبَادِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلاَ اءَنتُمْ تَحْزَنُونَ )(239)اى بندگان من ! امروز نه ترسى بر شماست و نه اندوهگين مى شويد!
لطفا منتظر باشید ...
