" حق " گرفتني است يا دادني ؟ - انسان کامل نسخه متنی

( يعني زور و اسلحه ) داشته باش ، آن كه زور دارد نان دارد . اقبال مي گويد : " آن كه آهن است نان دارد " . موسوليني روي اسلحه تكيه مي كند : هركه زور مادي دارد ، نان دارد ولي اقبال روي روح و روان تكيه مي كند و مي گويد هر كسي كه خودش آهن است نان دارد . تعبير اميرالمؤمنين اين بود : نفس المؤمن اصلب من الصلد روح مؤمن از سنگ خارا سخت تر است . اقبال مي گويد روح مؤمن آهن است . مقصود در همه اينها يك چيز است . به هرحال اسلام دعوت به قوت و قدرت مي كند . ببينيد علي ( ع ) در نهج البلاغه چقدر دعوت به قوت و قدرت كرده است و هرگز ضعف را شايسته جامعه اسلامي نمي داند . مي فرمايد : " فوالله ما غزي قوم قط في عقر دارهم الا ذلوا " ( 1 ) . يا در جاي ديگري مي فرمايد : " و لا يمنع الضيم الذليل و لا يدرك الحق الا بالجد " ( 2 ) هرگز به حق نمي توان رسيد مگر با جديت و كوشش ، و هرگز آدم زبون نمي توا ند با ظلم مبارزه كند و جلوي ظلم را بگيرد .

" حق " گرفتني است يا دادني ؟

فرنگيها مي گويند : " حق گرفتني است " . اين خودش مسئله اي است كه آيا حق گرفتني است يا دادني ؟ يعني آيا حق ، چيزي است كه انسانها به ميل خودشان آن را به ذيحقها مي دهند يا

1 خطبه . 27 . 2 نهج البلاغه ، خطبه . 29