بيان چند حديث درباره اسامه
1 - سلمة بن محرز از امام باقر عليه السلام نقل مى كند كه فرمود:ألا اُخبركم بأهل الوقوف؟ قلنا: بلى، قال: اسامة بن زيد و قد رجع فلا تقولوا الاّ خيراً، و محمّد بن مسلمه و ابن عمر مات منكوباً؛؛
آيا مى خواهيد شما را از اهل وقوف خبر دهم؟ عرض شد: آرى، فرمود: اسامة بن زيد، به راستى از موضع قبلى خود بازگشت، از اين رو جز به نيكى از او نام نبريد، ولى محمّد بن سلمة و ابن عمر عهدشكن از دنيا رفتند. [ رجال كشى، ص 39، ح 82. ]
2 - مرحوم كلينى از عبداللَّه بن جعفر طيار نقل مى كند كه گفت: من و جمعى از جمله امام حسن و امام حسين عليهماالسلام، عبداللَّه بن عباس، عمر بن ام سلمه، و اسامة بن زيد نزد معاويه بوديم. [ اين واقعه در مدينه اتفاق افتاد كه معاويه پس از شهادت حضرت على عليه السلام و پس از صلح با امام حسن مجتبى عليه السلام به مدينه آمد. ] و بين من و معاويه مطالبى رد و بدل شد، آن گاه به معاويه گفتم: از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود:
أنا أولي بالمؤمنين من أنفسهم ثم أخي علي بن أبي طالب أولى بالمؤمنين من أنفسهم، فاذا استشهد علىٌ فالحسن بن على أولى بالمؤمنين من أنفسهم، ثم إبني الحسين من بعده أولى بالمؤمنين من أنفسهم...؛
من از همه مسلمانان به آنان از خودشان سزاوارترم و پس از من برادرم على بن ابى طالب از همه مسلمانان به آنان از خودشان سزاوارتر است، بعد از على، فرزندم حسن بن على و بعد از او حسين بن على و بعد از او فرزندش على بن الحسين تا دوازده امام عليهم السلام را نام برد و فرمود: هر يك از ايشان از همه مؤمنان نسبت به خودشان سزوارترند.
عبداللَّه بن جعفر مى گويد: امام حسن، امام حسين، عبداللَّه بن عباس، عمر بن ام سلمه و اسامه بن زيد را براى صدق اين حديث شاهد گرفتم، آنان همگى نزد معاويه شهادت دادند كه اين حديث را از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيده ايم. [ اصول كافى، ج 1، ص 529؛ الحجة باب ما جاء في الاثني عثر، ح 4. ]
مرحوم كلينى در ذيل اين حديث از سليم نقل مى كند كه گفت: من هم اين حديث را از سلمان، ابوذر و مقداد شنيدم كه آنان گفتند: ما از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اين روايت را شنيده ايم. [ اصول كافى، ج 1، ص 529؛ الحجة باب ما جاء في الاثني عثر، ح 4. ]
آيا شهادت دادن اسامه در مجلس معاويه، حكايت از اعتقاد راسخ او به امامت على عليه السلام نيست؟!
4 - آخرين و بهترين دليل بر اين كه اسامه از مواليان اهل بيت پيامبر عليهم السلام بوده است، حديثى است كه ابى مريم انصارى از امام باقر عليه السلام نقل مى كند كه حضرت فرمود: ان الحسن بن على عليه السلام كَفَّن اُسامة بن زيد في برد أحمر حبرة؛ حسن بن على عليه السلام، اسامة بن زيد را با بُرد يمانىِ سرخ رنگ مخصوص كفن كرد. [ رجال كشى، ص 39، ح 80؛ ر. ك: اعيان الشيعه، ج 3، ص 249. ]
علامه محسن امين در ذيل همين حديث مى نويسد: كفن كننده اسامه، حضرت حسين عليه السلام بوده نه حضرت حسن "يعنى در چاپ اشتباه شده و حسن به جاى حسين ضبط شده است" زيرا به نقل ذهبى و ابن حجر، اسامه در سال 54 هجرى از دنيا رفته است و حال آن كه امام حسن در سال 49 يا 50 هجرى به شهادت رسيده است. پس مكفّن جناب اسامه، امام حسين عليه السلام است. [ اعيان الشيعه، ج 3، ص 249. ]
به نظر نويسده، كفن كننده اسامه، چه امام حسن و چه امام حسين عليه السلام باشند، فرقى نمى كند؛ زيرا هر كدام يك از اين دو بزرگوار امام معصوم مى باشند، و اين عمل بيانگر اعتقاد اسامه، به ولايت اهل بيت پيامبر عليهم السلام و توجه اهل بيت عليهم السلام به اوست.