حارث بن عمرو "عوف" ليثى
شيخ طوسى مى نويسد: كنيه اش ابو واقد از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام بود. وى همان كسى است كه معاويه قسم خورده بود كه هر دو گوش او را از سرب سياه پر كند. [ رجال طوسى، ص 38، ش 17. ]شيخ مفيد، نام پدر او را عوف ذكر كرده و مى نويسد: حارث بن عوف و ابو واقد ليثى، از جمله مهاجرينى است كه با اميرالمؤمنين على عليه السلام تا پاى جان بيعت كرده اند. [ الجمل، ص 103. ]
حارث بن غزيه
او از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله است و عبداللَّه بن رافع به واسطه او از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت نقل كرده است كه گفت: از رسول خدا صلى الله عليه و آله در فتح مكه شنيدم كه مى فرمود: لا هجرة بعد الفتح؛ بعد از فتح مكه هجرت معنا ندارد. [ اسد الغابه، ج 1، ص 343. ]حارث بن غزيه در جنگ جمل در ركاب حضرت على عليه السلام حضور داشت و در ميدان جنگ ندا داد: اى گروه انصار! آيا مى خواهيد هنگامى كه در پيش گاه خداوند حاضر شويد، بگوييد: ربنا انا اطعنا ساداتنا و كبراءنا فأضلّونا السبيلا؛ [ احزاب 33، آيه 67. ] خداوندا، ما اطاعت امر بزرگان و پيشوايان |فاسد| خود را كرديم كه ما را به گمراهى كشيدند اى گروه انصار! همان گونه كه قبلاً در نصرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله پيش گام شديد، هم اكنون نيز در يارى اميرمؤمنان عليه السلام بكوشيد كه به خدا قسم اين يارى و نصرت هم شبيه به حمايتتان از رسول خدا صلى الله عليه و آله است، جز اين كه مرتبه و فضل جهاد نخست شما واضح تر است. [ در شرح حال حجاج بن عمرو آمد، ابن اثير نقل كرده كه وى اين آيه و سخنان را خطاب به انصار تلاوت كرده است، "اسد الغابه، ج 1، ص 382" البته اين دو قول با هم منافاتى ندارد؛ زيرا هر دو انصارى اند و مانع ندارد كه حارث بن غزيه در جمل، و حجاج بن عمرو در صفّين آن را گفته باشند. ] [ اعيان الشيعه، ج 4، ص 372. ]