لطفا منتظر باشید ...
حذيفه و بيعت اهل مدائن براى امام
پس از كشته شدن عثمان و بيعت مردم با حضرت على عليه السلام حذيفه كه والى مدائن بود مردم را به مسجد جمع كرد و گفت:أيها الناس، إنّ الناس قد بايعوا علياً فعليكم بتقوى اللَّه، و انصروا علياً و وازروه، فواللَّه إنّه لعلى الحق آخراً و أوّلاً، و إنّه لخير مَن مَضى بعد نَبيّكم و مَن بقى إلى يوم القيامة؛
اى مردم، بدانيد كه مسلمانان در مدينه با على بيعت كرده اند، بر شما واجب است كه تقواى الهى را رعايت و با وى بيعت كنيد. اى مردم، او را يارى و كمك كنيد، به خدا قسم او همواره بر حق است و بر حق خواهد بود. وى پس از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در ميان همه رفتگان و همه آيندگان، بهترين و برترين و ره يافته ترين وبراى مسند امامت مسلمانان شايسته ترين مردم است.
آن گاه در مقابل ديدگان مردم دست راست خود را بر دست چپ زد و گفت: خداوندا، تو خود شاهد باش كه من با على بيعت كردم. بعد گفت: سپاس خدايى كه تا امروز مرا حيات و زندگى داد كه به دركِ شرفِ چنين روزِ خجسته اى مفتخر گردم.
نامه امام به حذيفه
اميرالمؤمنين عليه السلام وقتى استانداران و كارگزارن خود را نصب مى كرد، حذيفه را بر مداين ابقا كرد و دو نامه نوشت، يكى براى خود حذيفه و ديگرى براى مردم مدائن، و در نامه دوم ضمن سفارش به مردم، از شأن و مقام حذيفه تجليل به عمل آورد.حذيفه پس از قرائت نامه اميرالمؤمنين عليه السلام و آگاهى به اين كه از طرف آن حضرت به حكومت مدائن ابقا شده است، خطبه اى ايراد كرد كه بخشى از آن چنين است:
اى مردم، كسى را اطاعت كنيد كه با سابقه ترين مردم در ايمان به پيامبر و بالاترين آنان در علم و متعادل ترين مردم در رفتار و نيكوترين و وارسته ترين آنان در اعمال نيك و سابقه دارترين مردم در جهاد است. او بهترين مقامِ را نسبت به رسول خدا صلى الله عليه و آله دارد، او برادر پيامبر و پسر عموى رسول خدا صلى الله عليه و آله و پدر حسنين عليهماالسلام و همسر سرور زنان عالميان زهراى بتول عليها السلام است؛ پس اى مردم برخيزيد و بر كتاب خدا و سنت پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت كنيد كه رضاى خداوند متعال و همه خير و صلاح شما در همين بيعت است.
پس از درخواست حذيفه همه مردم برخاستند و با دست حذيفه به بهترين وجه با اميرالمؤمنين علىّ عليه السلام بيعت كردند. در اين ميان، جوانى به نام مسلم از عقب جمعيّت برخاست و گفت: اى امير، خداوند تو را رحمت كند، زيرا در زمان پيامبر حضور داشتى؛ آن چه در باره على عليه السلام مى دانى و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در شأنش فرموده است، به ما بگو!
حذيفه گفت: اى جوان، اكنون كه سؤال كردى و درصدد تحقيق هستى، پس آنچه به تو خبر دهم، بشنو و دقت كن:
همانا لقب اميرالمؤمنين براى خلفاى قبل "ابوبكر، عمر، عثمان" از ناحيه مردم بود و مردم لقب اميرمؤمنان را به آنان داده اند. امّا على بن ابى طالب از طرف خداوند ملقّب به اميرمؤمنان گرديد، زيرا جبرئيل اين خبر را آورد و پيامبر صلى الله عليه و آله شهادت داد كه جبرئيل به حضرت على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كرد و اصحاب همگى در زمان زندگانى پيامبر صلى الله عليه و آله، على را با نام اميرالمؤمنين مى خواندند. [ اعيان الشيعه، ج 4، ص 605. ]
