اعين بن ضُبيعه مجاشعى
اعين فرزند ضُبيعه بن ناجيه مجاشعى با فرزدق، شاعر معروف در جدشان ناجيه با هم مشتركند؛ زيرا فرزدق فرزند همام بن غالب بن صعصعه بن ناجيه است.اعين بن ضبيعه در جنگ جمل همراه على عليه السلام حضور داشت. و از خود شجاعت و دلاورى نشان داد و شتر عايشه را در جنگ جمل، پى كرد و به فتنه ناكثين پايان بخشيد. [ ر. ك: اسدالغابه، ج 1، ص 103؛ تاريخ طبرى، ج 4، ص 53. ]
اعين از جمله ياران حضرت در جنگ صفين مى باشد. او پس از پايان فتنه جمل، به همراه احنف بن قيس و جمع كثيرى از قبيله بنى تميم از بصره به كوفه آمدند و براى جنگ با سپاه معاويه اعلام آمادگى نمودند. و در جنگ صفين پرچمدار گروه عمرو و حنظله كوفه بوده است. [ ر. ك: اسدالغابه، ج 1، ص 103؛ تاريخ طبرى، ج 4، ص 205. ]
وى بسيار مورد اعتماد حضرت على عليه السلام بود، لذا هنگامى كه معاويه پس از شهادت محمّد بن ابى بكر، عبداللَّه بن حضرمى را براى تصرف بصره روانه آن شهر كرد و خبر آن به اميرمؤمنان عليه السلام رسيد، بلافاصله امام، اعين را براى مقابله با شرارت هاى ابن حضرمى به بصره فرستاد، لكن به جان او سوءقصد شد و به طور ناجوانمردانه او را در سال 38 هجرى ترور كرده و به شهادت رساندند. [ ر. ك: تاريخ طبرى، ج 5، ص 112 - 110؛ اسد الغابه، ج 1، ص 103. ]
اغرُّ بن سليك "ابن حنظله"
أغرّ بنُ سليك "ابن حنظله"، كنيه اش ابومسلم و از تابعين كوفى بود [ طبقات الكبرى، ج 6، ص 243. ] و به ابن حنظله نيز شناخته شده است. [ تهذيب التهذيب، ج 1، ص 377. ]وى اين حديث را از اميرالمؤمنين على عليه السلام نقل كرده كه حضرت عليه السلام فرمود:
ثلاثة يُبغِضُهُم اللَّهُ؛ الشيخُ الزانى، و الغنُى الظلوم و الفقير المُختال؛
سه طايفه مورد غضب پروردگارند: يكى پيرمرد زناكار، ديگر غنى و پولدار ستمگر و سوم فقير متكبر و خودخواه. [ طبقات الكبرى، ج 6، ص 243. ]