لطفا منتظر باشید ...
سلمه بن اكوع
سلمه از اصحابى است كه در بيعت تحت الشجره مجدداً با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بيعت كرد. كنيه وى ابو مسلم يا ابو اياس يا ابو عامر نقل شده است. او ابتدا در مدينه و سپس در ربذه سكنا گزيد. وى مردى شجاع، تيراندازى ماهر و فاضلى خيرخواه بود و جماعتى از مردم مدينه از او نقل حديث كرده اند. و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در حق وى فرمود: خير رجالنا سلمة بن الاكوع؛ سلمة بن اكوع از بهترين مردان ماست.سلمه در هفت غزوه همراه رسول گرامى اسلام مجاهدت نمود. در غزوه ذى قرد پيامبر از او تمجيد و تجليل نمود. او در روز حديبيه با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله تا پاى جان بيعت كرد. وى در مدينه به سال 64 يا 74 هجرى در سن هشتاد سالگى درگذشت. [ اسدالغابه، ج 2، ص 333. ]
ابن حجر وى را فرزند عمرو بن اكوع به شمار آورده و مى نويسد: او در بيعت رضوان شاهد بود و از پيامبر و برخى اصحاب نقل حديث نموده است. وفات او در سن 80 سالگى به سال 64 يا 74 هجرى بوده و او مردى شجاع و تيراندازى ماهر بوده است. [ تهذيب التهذيب، ج 3، ص 437. ]
اين صحابى دلاور و با فضيلت به گفته شيخ طوسى از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بوده است. [ رجال طوسى، ص 43، ش 13. ]
سلمه بن كهيل
شيخ طوسى و برقى، سلمة بن كُهيل را از اصحاب اميرمؤمنان على عليه السلام به شمار آورده اند. [ همان، ش 8 رجال برقى، ص 4. ]ابن حجر، سلمه را فرزند كهيل بن حُصين حضرمى و كنيه اش را ابو يحيى و اهل كوفه مى داند. همو مى افزايد: وى از افراد زيادى مثل ابى جحيفه، جندب بن عبداللَّه و... نقل حديث كرده است و احاديث او متقن و وى از ثقات تابعين و از شيعيان على بن ابى طالب است. يحيى فرزند سلمه مى گويد: ولادت پدرم سال 47 هجرى و وفات او روز عاشورا به سال 121 هجرى بوده است. [ ر. ك: تهذيب التهذيب، ج 3، ص 442. ]
ابو داود مى گويد: وى در موقع قيام زيد بن على بن الحسين، او را از بى وفايى و جفاى مردم كوفه برحذر داشت و از او خواست كه قيام نكند؛ اما چون مؤثر واقع نشد، از زيد خواست كه به او اجازه دهد از شهر كوفه خارج شود و او اجازه داد و سلمه به يمامه سفر كرد. [ ر. ك: تهذيب التهذيب، ج 3، ص 442. ]
