آيه: 16 س قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللّهُ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِيَاء لاَ يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ أَمْ جَعَلُ واْ لِلّهِ شُرَكَاء خَلَقُواْ كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ - تفسیر نور سوره الرعد نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره الرعد - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 16 س قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُلِ اللّهُ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِيَاء لاَ يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ أَمْ جَعَلُ واْ لِلّهِ شُرَكَاء خَلَقُواْ كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ

ترجمه:

بگو: پروردگار آسمان و زمين كيست ? بگو: خداست . بگو: پس چرا جز او را كه مالك هيچ سود و زياني براي خويشتن نيستند سرپرست گرفته ايد? بگو: آيا نابينا و بينا با هم برابرند? يا آيا تاريكي ها و روشنايي يكسانند? يا مگر براي خدا شريكاني قرار داده اند كه مانند آفريدن خدا (چيزي ) آفريده و اين آفرينش بر آنان مشتبه شده است ? بگو: خداوند آفريدگار هر چيزي است و اوست يگانه قهّار.

نکته ها

طرح مسائل در قالب سؤال وجواب ، يكي از شيوه هاي تبليغي ، تربيتي و آموزشي است كه قرآن ، بسيار به آن توجه كرده است (قل من ...).

در روايات آمده : شرك به خدا از حركت مورچه اي سياه در شب تاريك روي سنگ سياه مخفي تر است (191) و نمونه اش آن است كه بگويي : اين كار به بركت خدا وفلاني انجام شد.

پيام ها:

1- مشركان از شدت تعصّب ، به روشن ترين سؤالات هم جواب نمي دهند، لذا پيامبر بايد خود، پاسخ سوالش را بدهد. (من رب السموات ... قل اللّه )

2- كفار تنها خالقيّت خدا را قبول داشتند (192) وديگران را مدبّر مي دانستند. (قل من رب ّ...)

3- انساني كه نمي تواند براي خود سودي را جلب يا ضرري را دفع نمايد، نبايد تحت هر عنواني به جاي خدا مورد اطاعت مردم قرار گيرد. (لاج لكون لانفي ك م نفعا و لا Oا)

4- كسي كه حق را ديد وآنرا نپذيرفت ، چشم دلش كور وفضاي اطرافش ظلمات است . (هل يستوي الاعمي والبصف ...)

5- غير از خداوند كسي چيزي را نيافريده تا در آفريده ها دچار اشتباه شويم . (فتشابه اگ لق علشم )


191-بحار، ج 72، ص 293 (لئن سئلتهم من خلق ليقولن اللّه ) عنكبوت ، 61

/ 44