خداوند مي داند آنچه را كه هر ماده اي (در شكم ) حمل مي كند و آنچه را كه رحم ها جذب مي كنند (مثل نطفه ) و آنچه را كه (در مراحل بعد از جذب ) مي افزايند و هر چيز نزد او به مقدار و اندازه اي است .
نکته ها
در اين آيه ، ابتدا از علم خداوند نسبت به حمل هر ماده اي ، (چه داراي رحم باشد مثل انسان و حيوان و چه داراي رحم نباشد مثل نبات و جماد) سخن به ميان آمده و سپس به موجودات داراي رحم اشاره شده است .((غيض )) به معناي فرو بردن (نطفه ) است . يعني خداوند، به آن آبي كه رحم به خود جذب مي كند و در آن تغييراتي مي دهد و رو به رشد وزيادي مي برد، آگاه است .
پيام ها:
1- خداوند حالات باروري تمام موجودات را مي داند. (يعلم ما امل كل انظ)2- علم خداوند، به جزئيات هم تعلق مي گيرد. (او از نژاد، صفات ، استعدادها، شكل و جنس جنين آگاهست .) (يعلم ... ماتغيض ... وما تزداد)3- در تكامل يا نقص نوزاد، رحم نقش مهمي دارد. (ما تغيض الارحام وماتزداد) 4- نظام آفرينش موجودات بر اساس مقدار و ميزان دقيق است . (ج قدار) (يعني اگر مدت حمل كم يا زياد شود، اگر حمل سقط شود يا چند قلو گردد، اگر حمل ، ناقص الخلقه يا داراي عضو زيادي شود، اين كم و زيادي -((تغيض و تزداد)) بر اساس يك فرمول حساب شده است .)