لطفا منتظر باشید ...
آيه: 36 وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمِنَ الأَحْزَابِ مَن يُنكِرُ بَعْضَهُ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللّهَ وَلا أُشْرِكَ بِهِ إِلَيْهِ أَدْعُو وَإِلَيْهِ مَآبِ
ترجمه:
و كساني كه به آنان كتاب (آسماني ) داديم ، به آنچه به سوي تو نازل شده دلشاد مي شوند. و بعضي از گروه ها كساني هستند كه بخشي از آن (قرآن ) را انكار مي كنند. بگو: همانا من مأ مورم كه خدا را بپرستم و به او شرك نورزم . تنها به سوي او دعوت مي كنم و بازگشت من به سوي اوست .نکته ها
اين آيه همچون آيات ديگر (332) از افراد سالم ، خوش قلب و پذيراي حق اهل كتاب ستايش كرده و مي فرمايد: اهل كتاب واقعي ، روحيه ي حق گرا دارند، از تعصبات نابجا پرهيز مي كنند وچون با اسلام و آيات الهي برخورد كنند، شادمان شده و ايمان مي آورند.پيام ها:
1- گرچه پذيرفتن آيات مهم است ، ولي پذيرش شادمانه مهمتر است . (يفرحون )2- ايمان به تمام دستورات الهي لازم است ، نه بخشي از آن . (ج ا انزل ) 3- حزب گرايي كوركورانه ، يك آفت وخطر در برابر حق گرايي است . (من الاحزاب من ينكر)4- بايد در برابر انكار حق ، قاطعيت نشان داد. (من ينكر... قل )5- دليل بندگي خالصانه ، آن است كه سرنوشت و آينده ما به دست اوست . (اعبداللّه ... اليه مآب )6- توحيد، نبوت ، معاد اصول مشترك همه اديان آسماني است ; توحيد، (اعبداللّه ولا O اءك به ) نبوت ، (اليه ادعوا) معاد، (اليه مآب )332-ازقبيل : قصص 52، بقره 120 و اعراف 159
