تغيير برخى از مفهومهاى روايت
آيـا آنچه درباره اختلاف امت گفته شده و اين كه مى گويند اختلاف امت رحمت است و به بركت ايـن اختلاف مردم در آسانى اند و هر راه و هر مذهبى كه خواهندبرمى گزينند درست و پذيرفتنىاست ؟
چـگـونه اين احتمال با آن سخن رسول خدا(ص ) سازگار مى افتد كه فرمود: امت من به هفتاد و
چند فرقه قسمت خواهند شد: يك فرقه نجات يافته است و ديگر فرقه هادوزخى اند؟
اصولا آن فرقه نجات يافته كدام است ؟
چـگـونـه مـمـكن است فرقه نجات يافته تنها يك فرقه باشد و در عين حال عمل همه مذاهب نيز
صحيح باشد؟ چرا مثلا رسول خدا(ص ) نفرمود: همه نجات يافته اند و تنهايك فرقه دوزخى است ؟
آيا ميان اين روايتها, اگر نگوييم تناقض , دست كم ناسازگارى و ناهمگونى وجودندارد؟
آيا مى توان پرسيد: آن حكم يگانه خداوند كه در كتاب خدا بر بندگان نازل شده است كدام است ؟
آيـا حـقـيـقتا مفهوم حديث اختلاف امتى رحمة همان چيزى است كه فقهاى عامه گفته اند, يا
تـفـسـيـر درسـت آن هـمان سخن امام صادق (ع ) است , آنجا كه در پاسخ راوى كه مى پرسد: اگر
اخـتلاف امت رحمت است پس اجتماعشان عذاب و ناخشنودى خداونداست , مى فرمايد: نه چنان
اسـت كـه تو گمان برده اى و آنان گمان برده اند.مقصود رسول خدا(ص ) آن بوده است كه آمد و
شد مسلمانان با يكديگر, سفر كردن آنان به آهنگ ديدارهمديگر, و علم آموختن از يكديگر رحمت
است .امام على (ع ) بر اين تفسير به آيه (فلولا نفر من كل فرقة منهم طائفة ) ((620)) استدلال كرد
و سپس افزود: اما اگر در دين اختلاف كنند به حزب شيطان درآمده اند.اگر اين تفسير را بپذيريم بدين حقيقت نيز خواهيم رسيد كه خداوند پيامبر(ص ) رانه آن سان كه
حـكـمرانان مى پسنديدند براى اختلاف در ميان امت , بلكه براى وحدت عقيده فرستاده است , آن
گـونـه كـه آيـات قرآن نيز بر چنگ زدن به ريسمان الهى , وانهادن فرقه گرايى و پراكندگى در
عقيده و احكام فقهى تاءكيد مى كند و بروشنى بدين اشاره مى نمايد كه راه او يگانه راه راست است
كـه نـه در آن پـيـچيدگى و ابهامى هست و نه زمينه اى براى پراكندگى .فرمود: و اين است راه
راسـتـين .از آن پيروى كنيد و به راههاى گوناگون مرويد كه شما را از راه خدا پراكنده كند.اين
چيزى است كه خدا شما را بدان سفارش مى كند, باشد كه پروا كنيد ((621))