وضوی پیامبر نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
4 - در روايتى ديگر است كه گفت : ديدم رسول خدا(ص ) وضويى همانند اين وضوى من گرفت ,
سـپس گفت : هر كس چنين وضو بگيرد و آنگاه دو ركعت نماز گزارد, در حالى كه در اين نماز با
خـود سـخـن نـمـى گـويـد و بـه چـيـزى نـمـى انـديـشـد خداوند همه گناهان گذشته اورا
ببخشايد ((169))
5 - در سـنن بيهقى آمده است كه گفت : ديدم رسول خدا(ص ) چنان وضو گرفت كه اكنون شما
ديديد من وضو گرفتم ((170))
6 - مـسـلـم ودار قـطنى به سند خود از عطاء بن يزيد, از حمران روايت كرده اند كه گفت : روزى
عـثمان آب وضو خواست و وضو گرفت .او دستان خود را سه بار شست وسپس دست چپ خويش
را نيز همين گونه شست .متن فوق عبارت دار قطنى است اما در روايت مسلم و بيهقى اين عبارت نيز وجوددارد كه سپس
سر خويش را مسح كشيده , آنگاه پاى راست خود را سه بار تا برآمدگى پشت پا شست و سپس پاى
چپ خود را نيز سه بار به همين ترتيب ((171))
سـپس گفت : ديدم سول خدا(ص ) وضويى بمانند اين وضوى من گرفت .سپس رسول خدا(ص )
فـرمود: هر كس همانند اين وضويم وضو بگيرد و سپس برخيزد و دوركعت نماز گزارد, در حالى
كه در اين نماز در انديشه چيز ديگر نيست , خداوند همه گناهان گذشته او را ببخشايد ((172))
7 - پـيـش از اين آورديم كه به روايت مسلم عثمان درباره وضوى مردم كه با وضوى او مخالف بود
سـخـنى داشت و پس از آن گفت : البته من ديدم كه پيامبر خدا(ص ) هماننداين وضوى من وضو
سـاخـت .سـپس فرمود: هر كس چنين وضو بگيرد خداوند همه گناهان گذشته او را ببخشايد و
نماز و گام برداشتنش به سوى مسجد نافله باشد ((173))
در روايـتـهـاى گـذشته نكاتى چند وجود دارد كه مى توان از آنها در تاءييد برداشتى كه ما مطرح
كرديم بهره جست , و آن اين كه خليفه قصد داشت در چهارچوب طرح كلى فقهى خويش مكتب و
شيوه اى نو در وضو پايه گذارى كند, برخى از آن نكات عبارتنداز:
يك : اين كه عثمان مى گويد: ديدم رسول خدا(ص ) وضويى به سان اين وضوى من آيا همانند اين
وضـوى من ـ گرفت و اين كه چنين عبارتى در چند حديث تكرار شده خودگواهى است بر اين
كه خليفه وضويى نو برساخت و عمل خود را ميزان و معيار وضومعرفى كرد و چون مردم وضوى او
را ديـدنـد گـفـت : ديدم كه رسول خدا(ص ) همانند اين وضوى من وضو ساخت , و البته نگفت :
همان گونه وضو گرفتم كه ديدم رسول خدا(ص ) وضو مى گيرد.در حالى كه اگر يك مساءله
عـادى در كـار بـود و تـوجـهـى به تشريع تازه نبود خليفه سخنى از قبيل اين سخن اخير بر زبان
مى آورد.چـنـان عـبارتى در سخنان خليفه دربردارنده اشاره پنهانى است به اين كه خليفه درپى تاءكيد بر
شـيـوه وضـوى خـود بود و از همين روى نيز شيوه عمل رسول خدا(ص ) را به شيوه عمل خود باز
مى گرداند.دو: ايـن كه خليفه از زبان پيامبر(ص ) نقل كرد كه فرموده است : هر كه وضويى به سان يا همانند
ايـن وضـوى من بگيرد چنين و چنان خواهد بود, خود بدان معناست كه پيامبر(ص ) دو شيوه در
وضـو داشـته است .اينك بايد پرسيد: آيا واقعا پيامبر(ص ) به دوشيوه وضو ساخته است , و چرا او بر
ايـن تـاءكـيـد دارد كه شيوه وضوى با سه بار شستن موجب آمرزش همه گناهان گذشته انسان
مى شود؟
اين در حالى است كه مى دانيم عبداللّه بن عمر از پيامبر(ص ) روايت كرده است كه درباره وضوى با
دو بـار شستن فرمود: هر كه دو بار وضو سازد خداوند دو پاداش به اودهد, و سپس وضوى با سه
بار شستن را وصف كرد و آنگاه فرمود: اين وضوى من ووضوى پيامبران پيش از من است .معناى
ايـن روايـت آن است كه وضوى با سه بار شستن وظيفه همگان نيست .بلكه تنها به پيامبر اسلام و
پـيـامـبـران پيش از او اختصاص دارد وشايد هم از ويژگيهاى پيامبرى و پيامبران باشد.از همين
روى , پيدا است كه بستگى داشتن آمرزش الهى به وضوى با سه بار شستن جاى تاءمل دارد.سه : اين كه گفت : در آن دو ركعت با خود سخن نگويد و در انديشه چيزى نباشداحتمالا تلاشى
بـراى پـاك و پـيـراسـته داشتن خليفه است و وى مى خواهد از اين رهگذرمسلمان مؤمن را بدان
وادارد كه بى هيچ سخن و بى هيچ انديشه و بى هيچ ترديدى درمشروعيت شيوه وضوى پيشنهادى
خليفه , آن را بپذيرد و بداند كه چنين تعبدى موجب آمرزش گناهان مى شود!
عـثـمان , اين گونه با هر چه در توان داشت بر وضوى با سه بار شستن كه شيوه خوداو بود تاءكيد
كرد.
