در حسرت تجدد و ترقی نسخه متنی

2- عقل ابطال پذير و نسبى است و هر چيزى كه رنگ و بوى نسبيت داشته باشد تاريخ مصرف دارد.

3- عقل غيرقابل اعتماد مى باشد و هر چيزى را كه نتوان به آن اعتماد كرد تاريخ مصرف دارد. باعث گرديد كه از ابتدا شالوده اين جريان در يك گسست و انقطاع تاريخى از گذشته ى جامعه ايران شكل بگيرد، چنين موجودى بسيار خطرناك بوده و هست، زيرا اين موجود وقتى نسبتى با فرهنگ و تاريخ كه محصول عقل يك ملت است نداشته باشد ديگر تعهد به تاريخ، فرهنگ، آداب و سنن و اعتقادات اين ملت، حتى تعهد به آب و خاك آن چه معنايى مى تواند داشته باشد؟ شايد رمز بيگانگى جريان تجددطلبى با اين سرزمين، يكى ديگر از علل ناكامى پروژه تجدد و ترقى همين انقطاع تاريخى باشد؟! در افكار و انديشه هاى جريان تجددطلبى بحث از صحت يا عدم صحت اين تفكر يا آن تفكر و يا محصولات آنها مطرح نيست، چون اين جريان جز عقل غربى و محصولات عقل غربى چيزى را قبول ندارد تا جايى براى بحث و گفتگو يا تفكر و تعقل باقى گذاشته باشد. در باورهاى اين جريان، تاريخ و گذشته، تكامل عقل و ده ها موضوع ديگر كه تفكر پيرامون آنها موجد علم و معرفت هست بى معنا است، چون تجدد يكسره از گذشته بريده و ناظر به آينده اى هست كه نه تنها پيش بينى پذير نيست بلكه گنگ و مبهم هست، تيره و تار هست و در اين شرايط هيچ تصويرى از آن نداريم تا به بحث و گفتگو بنشينيم.