«شترمرغ هاى ايرانى كه از پطرزبورغ و پاريس و ساير بلاد برگشته اند و دولت ايران مبلغ ها در راه تربيت ايشان متضرر شده، از علوم ديپلوماتيك و ساير علومى كه به تحصيل و تعلم آن ماور بوده اند، معلومات ايشان به دو چيز منحصر است: استخفاف ملت و تخطئه ى دولت.» شايد اين زيباترين و حقيقى ترين تعبيرى باشد كه تا به امروز اندر وصف حالِ خلقيات و افكار جريانى كه ما در طول تاريخ يكصد سال اخير به نام جريان منورالفكرى يا روشنفكرى مى شناسيم به كار برده شده است. تحقير مليت ايرانى، ناديده انگاشتن هويت تاريخى اين ملت، پوچ پنداشتن همه ى آن دستاوردهاى عظيم متفكران، دانشمندان و علماى ايران در حوزه معرفت، حكمت و ساير علوم و در رأس همه ى اين ها، اقدام به تحريف تاريخى اين دستاوردها، شايد يگانه خصلت ذاتى و عمومى اين جريان از بدو تولد تا به امروز مى باشد. چرا نياكان روشنفكر ما متوجه رسالت واقعى خود در جامه اى كه در آن متولد شدند و از شيره جان آن ارتزاق كردند نشدند؟
لطفا منتظر باشید ...
