در حسرت تجدد و ترقی نسخه متنی

فرآيند تجددطلبى ايران در دوران معاصر، به اعتقاد نويسنده، در چند مفهوم مؤثر قابل بررسى است. مفهوم تجدد و ترقى، سكولاريسم و تقليل دين به اعمال و فهم شخص، فرنگى مآبى و غربگرايى، ملى گرايى (ناسيوناليسم) و هويت ملى، منورالفكرى يا روشنفكرى و سنت و مدرنيته. اين ها مفاهيمى هستند كه تحولات دوران معاصر ايران را ساماندهى و تحت تأثير خود قرار داده اند. درك مفهوم حقيقى و تاريخى آنها با توجه به رخدادهاى عينى تاريخ ايران (نه برداشت هاى ذهنى از اين مفاهيم) به نوعى درك تاريخى تجددطلبى ايران نيز مى باشد. در فصل اول، به جاى مقدمه، مفاهيم اصلى يى كه اين اثر با آن درگيرست تبيين مى شود. اين مفاهيم سكولاريسم، غرب و تجدد و ترقى مى باشند. علت انتخاب تبيين اين مفاهيم تعارض برداشت هاى متفاوت جريان هاى فكر از اين مفاهيم هست. تلاش شده كه هر سه مفهوم از جنبه حقيقى و تاريخى مورد تجزيه و تحليل قرار گيرند. در فصل دوم فرآيند تاريخى تمناى تجدد و ترقى ايران از تمناى فن آورى تا تولّاى ايدئولوژى فرنگى مورد بحث و بررسى قرار مى گيرد. در اين فصل تلاش مى شود كه با استناد به عينيت هاى تاريخى نه ذهنيت هاى نويسنده، كيفيت شكل گيرى جريان هاى تجددطلبى ايران و اثراتى كه بر تحولات اين دوران دارند مورد تجزيه و تحليل قرارگيرد.