در حسرت تجدد و ترقی نسخه متنی

جنبش تحريم در سال 1305 ق، نقطه ى عطف عينيت گرايشى است كه متفكرانه سير تحولات ايران را از پس شعار تجددطلبى و ترقى خواهى مقلدانه ميرزاملكم خان، تا شعار اصلاح طلبى سيدجمال الدين اسدآبادى دنبال نموده و سعادت و ترقى و تجدد ايران را در پس هيچكدام از اين شعارها و گرايش ها عاقبت به خير نمى بيند. آرمان هاى تجدد و ترقى ايران در چشم انداز رهبران و متفكران اين گرايش معطوف به واقعيت هاى اجتماعى، سياسى، اقتصادى و مذهبى جامعه است. آرمان هاى ذهنى و وهمى نيست، همانطورى كه آرمان هاى ايدئولوژيك و اتوپيايى نمى باشد. در اين رساله به نقد اين جريان از مفهوم تجدد و ترقى و چشم اندازهاى طبيعى و تاريخى آن در ايران خواهيم پرداخت.