در حسرت تجدد و ترقی نسخه متنی

نقد ميرزاى شيرازى به تأثيرات سوء تجددطلبى مقلّدانه در ايران، نقطه عزيمت شكل گيرى يك جريان مردمى و بومى در تاريخ تجددطلبى دوران معاصر مى باشد. فرآيند تحولات فكرى اين جريان در مقابل جريانات ديگر را مى توان در گستره اى از جنبش تحريم تا پيروزى انقلاب اسلامى و تأسيس نظام جمهورى اسلامى به صورت يك منحنى پرفراز و نشيب مورد مطالعه قرار داد. جنبش تحريم و شكل گيرى جريان تجددطلبى اصول گرا با تكيه بر معرفت شناسى، مذهب شيعه از اين تاريخ به صورت يك جريان پرقدرت مدنى، خارج از چارچوبه هاى قدرت حاكم بر نظام سياسى ايران به عنوان يكى از مقتدرترين جريان هاى فكرى و سياسى اثرات گرانقدرى را بر تحولات اجتماعى ايران معاصر بر جاى گذاشت. تاريخ ايران، در فرآيند تجددطلبى و ترقى خواهى خود از بعد جنبش تحريم و شكل گيرى مكتب سامرا تا به امروز چشم انداز مبارزات فكرى و سياسى دو جريان بزرگ مى باشد، همانطورى كه گفته شد نقطه عزيمت تجددطلبى و ترقى خواهى اين دو جريان هيچ سنخيتى با هم ندارد. يك جريان، ترقى ايران را در پذيرش ولايت مطلقه ى عقل و علم فرنگى و تقليد بى چون و چرا از آن مى بيند و جريان ديگر تجدد و ترقى ايران را با اعتقاد و اعتماد به عقل ايرانى و تكيه بر باورها و ارزش هاى مردم و اصول و اصالتهاى پذيرفته شده آن جستجو مى كند. از نظر پيروان جريان اول و نحله هاى وابسته به آن، فرآيند تاريخى تجددطلبى ايران در دوران معاصر فرآيند تضاد سنت و مدرنيته است.